Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana symbolem: [f]. Głoska ta była obca językowi prasłowiańskiemu, a w języku polskim znalazła się dzięki zapożyczeniom z języków germańskich i łaciny. W najstarszych zapożyczeniach zastępowana przez [p] lub [b], np. niem. Farbe → pol. barwa[1].
prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub też co najmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka,
dolna warga kontaktuje się z górnymi siekaczami, tworząc małą szczelinę. Szczelina ta jest na tyle wąska, że masy powietrza wydychanego z płuc tworzą charakterystyczny szum;
wiązadła głosowe nie drgają, spółgłoska ta jest bezdźwięczna[1].
↑ abcdMagdalena Derwojedowa: Zamiast korepetycji Język polski Kompendium. Świat książki, 2005. ISBN 83-7391-251-7. Brak numerów stron w książce
↑Robin Thelwall. Illustrations of the IPA: Arabic. „Journal of the International Phonetic Association”. 20 (2), s. 37–41, 1990. DOI: 10.1017/S0025100300004266. (ang.).
↑Joan F. Carbonell, Joaquim Llisterri. Catalan. „Journal of the International Phonetic Association”. 22 (1–2), s. 53–56, 1992. DOI: 10.1017/S0025100300004618. (ang.).
↑John C.J.C.WellsJohn C.J.C., Accents of English, t. 2: The British Isles, Cambridge University Press, 1982(ang.). Brak numerów stron w książce
↑LynnL.ClarkLynnL., GraemeG.TrousdaleGraemeG., Advances in Cognitive Linguistics, Walter de Gruyter, 2010(ang.). Brak numerów stron w książce
↑UlrikeU.AltendorfUlrikeU., DominicD.WattDominicD., A handbook of varieties of English, t. 1: Phonology, Mouton de Gruyter, 2004, s. 181–196(ang.).
↑David Britain. Innovation diffusion: "Estuary English" and local dialect differentiation: The survival of Fenland Englishes. „Linguistics”. 43 (5), s. 995-1022, 2005. (ang.).
↑Elizabeth Wood. TH-fronting: The substitution of f/v for θ/ð in New Zealand English. „New Zealand English Journal”. 17, s. 50-56, 2003. (ang.).
↑ElizabethE.GordonElizabethE., MargaretM.MaclaganMargaretM., Varieties of English, t. 3: The Pacific and Australasia, Walter de Gruyter, 2008, s. 64-76(ang.).
↑SeanS.BowermanSeanS., A handbook of varieties of English, t. 1: Phonology, Mouton de Gruyter, 2004, s. 931–942(ang.).
↑Cecile Fougeron, Caroline L Smith. Illustrations of the IPA:French. „Journal of the International Phonetic Association”. 23 (2), s. 73–76, 1993. DOI: 10.1017/S0025100300004874. (ang.).
↑JasmineJ.Dum-TragutJasmineJ., Armenian: Modern Eastern Armenian, John Benjamins Publishing Company, 2009(ang.). Brak numerów stron w książce
↑Wiktor Jassem. Polish. „Journal of the International Phonetic Association”. 33 (1), s. 103–107, 2003. DOI: 10.1017/S0025100303001191. (ang.).
↑Madalena Cruz-Ferreira. European Portuguese. „Journal of the International Phonetic Association”. 25 (2), s. 90–94, 1995. DOI: 10.1017/S0025100300005223. (ang.).
↑Jaye Padgett. Contrast and Post-Velar Fronting in Russian. „Natural Language & Linguistic Theory”. 21 (1), s. 39–87, 2003. DOI: 10.1023/A:1021879906505. (ang.).
↑Eugenio Martínez-Celdrán, Ana Ma. Fernández-Planas, Josefina Carrera-Sabaté. Castilian Spanish. „Journal of the International Phonetic Association”. 33 (2), s. 255–259, 2003. DOI: 10.1017/S0025100303001373. (ang.).
↑AndriiA.DanyenkoAndriiA., SerhiiS.VakulenkoSerhiiS., Ukrainian, Lincom Europa, 1995(ang.). Brak numerów stron w książce