Spółgłoska szczelinowa nagłośniowa bezdźwięczna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Spółgłoska szczelinowa nagłośniowa bezdźwięczna
Numer IPA 172
ʜ
Jednostka znakowa

ʜ

Unikod

U+029c

UTF-8 (hex)

ca 9c

Inne systemy
X-SAMPA H\
IPA Braille ⠔⠓
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska szczelinowa nagłośniowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ʜ].

Artykulacja

[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ʜ]:

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]

Głoska ta jest obca językom indoeuropejskim. Występuje w: