Mlask nosowy dwuwargowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mlask nosowy dwuwargowy
ʘ̃
Jednostka znakowa

ʘ​̃

Unikod

U+0298 U+0303

UTF-8 (hex)

ca 98 cc 83

ŋʘ
Jednostka znakowa

ŋ​ʘ

Unikod

U+014b U+0298

UTF-8 (hex)

c5 8b ca 98

ᵑʘ
Jednostka znakowa

ᵑ​ʘ

Unikod

U+1d51 U+0298

UTF-8 (hex)

e1 b5 91 ca 98

Inne systemy
Kirshenbaum m!
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Mlask nosowy dwuwargowy – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym oznaczany jest symbolem [ʘ̃], [ŋʘ] lub [ᵑʘ].

Artykulacja

[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ŋʘ]:

  • modulowany jest prąd powietrza zasysanego powstały wyniku różnicy ciśnień wytworzonej przy grzbiecie języka wzniesionym do góry, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji ustnej i ingresji;
  • mimo iż dochodzi do zablokowania przepływu powietrza przez tor ustny jamą ustną, podniebienie miękkie jest opuszczone i powietrze uchodzi przez nos – jest to spółgłoska nosowa;
  • prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka;
  • dolna warga kontaktuje się z górną wargą, tworząc zwarcie. Równocześnie grzbiet język wznosi się stromo w kierunku podniebienia miękkiego (lub języczka) tworząc drugie zwarcie. W powstałej komorze dochodzi do powstania podciśnienia wyniku „ssącego” ruchu języka do tyłu. Następuje przerwanie blokady dwuwargowej, przy czym równocześnie powietrze jest zasysane do środka, co daje akustycznie charakterystyczny mlask.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Mlask dwuwargowy dźwięczny występuje m.in. w języku !Xóõ, w którym zapisywany jest dwuznakiem nʘ[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Taa language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-14].