Plac Józefa Weyssenhoffa w Bydgoszczy – Wikipedia, wolna encyklopedia

plac Weyssenhoffa

Śródmieście
Fragment pierzei północnej
Państwo	Polska
Miejscowość	Bydgoszcz
Położenie na mapie Polski plac Weyssenhoffa
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego plac Weyssenhoffa
Położenie na mapie Bydgoszczy plac Weyssenhoffa
53°07′48,2″N 18°00′52,5″E/53,130060 18,014575
Multimedia w Wikimedia Commons

Plac Weyssenhoffa – plac położony w Śródmieściu Bydgoszczy.

Plac Weyssenhoffa znajduje się u zbiegu ulic: al. Mickiewicza, al. Ossolińskich i ul. Powstańców Wielkopolskich.

• 1906–1920 – Büllow Platz
• 1920–1933 – Plac Zacisze
• 1933–1939 – Plac Józefa Weyssenhoffa
• 1939–1945 – Johann Fichte Platz
• od 1945 – Plac Józefa Weyssenhoffa

Patronem placu jest Józef Weyssenhoff – pisarz i krytyk literacki, związany z Bydgoszczą, w latach 1924–1928 mieszkający w kamienicy Plac Weyssenhoffa 1. W 1960 r. na murze kamienicy umieszczono tablicę pamiątkową ku czci pisarza według projektu artysty plastyka Bronisława Z. Nowickiego^[1].

Plac założono w 1903 r. w ramach zabudowy urbanistycznej terenu zwanego Hempelscher Felde. W latach 1903–1908 przy al. Ossolińskich powstał kompleks zabudowań Instytutu Rolniczego im. cesarza Wilhelma (niem. Kaiser-Wilhelm-Insitut für Landwirtschaft). Główny budynek tego kompleksu powstał u zbiegu alei: Mickiewicza i Ossolińskich. Przed budynkiem głównym zakładu utworzono trójkątny plac z promieniście rozchodzącymi się dwujezdniowymi alejami^[2]:

• aleją Adama Mickiewicza (niem. Bülowstrasse) w kierunku północno-zachodnim,
• aleją Ossolińskich (niem. Hohenzollernstrasse) w kierunku południowo-wschodnim.

W tym samym czasie do placu dociągnięto również wytyczoną od wschodu ul. Powstańców Wielkopolskich i Niemcewicza (niem. Lessingstrasse).

Plac miał formę obszernego skrzyżowania, z trójkątnym zieleńcem pośrodku^[3] Zieleniec posiadał powierzchnię 0,26 ha i był oddzielony krawężnikami od jezdni. Pośrodku wykonano kwietniki, zasadzono krzewy i trzy drzewa. W 1926 r. zmieniono kompozycję roślin oraz nasadzono drzewa iglaste i liściaste^[4].

W latach 1905–1911 powstała północna pierzeja placu złożona z pięciu pięciokondygnacyjnych kamienic zbudowanych w stylu secesji i historyzmu malowniczego.

Obecnie Plac Weyssenhoffa stanowi nietypowe skrzyżowanie dróg równorzędnych, oznaczone znakami A-5 .

Obiekt	Lata budowy	Styl arch.	Nr rej. zab.	Uwagi	Zdjęcie
Kamienica pl. Weyssenhoffa 1	1905–1906	secesja		Kamienica wzniesiona według projektu architekta Rudolfa Kerna; w l. 2018-2019 przeprowadzono remont elewacji[5]
Kamienica pl. Weyssenhoffa 3	1905–1907	secesja		Kamienica wzniesiona według projektu architekta Ericha Lindenburgera.
Kamienica pl. Weyssenhoffa 5	1908–1909	secesja		Kamienica wzniesiona według projektu architekta Paula Böhma.
Kamienica pl. Weyssenhoffa 7	1909–1910	secesja
Kamienica pl. Weyssenhoffa 9	1910–1911	secesja	A/1522	Kamienica wzniesiona według projektu architekta Georga Baeslera. Na przełomie 2015 i 2016 poddana remontowi[6].
Budynek UKW pl. Weyssenhoffa 11	1903–1906	Historyzm	A/709	Budynek dawnych Instytutów Rolniczych, mieszczący niektóre jednostki Wydziału Matematyki, Fizyki i Techniki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

• Ulica Mickiewicza w Bydgoszczy
• Aleja Ossolińskich w Bydgoszczy
• Śródmieście (Bydgoszcz)

• Antoni Czachorowski (red.) Atlas historyczny miast polskich. Tom II Kujawy. Zeszyt 1. Bydgoszcz. Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń 1997
• Rajmund Kuczma Zieleń w dawnej Bydgoszczy. Instytut Wydawniczy „Świadectwo”. Bydgoszcz 1995

Plac Weyssenhoffa - widok od al. Ossolińskich