Placyd – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placyd – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od łacińskiego przydomka pochodzącego od wyrazu pospolitego placidus, oznaczającego „spokojny, dobrotliwy, łagodny”^[1]. Notowane w Polsce co najmniej od 1691 roku^[2].

Żeński odpowiednik tego imienia: Placyda.

• 15 marca, jako wspomnienie bł. Placyda Riccardiego
• 6 maja, jako wspomnienie św. Placyda, kapłana z Autun
• 12 czerwca, jako wspomnienie św. Placyda z Abruzzów
• 11 lipca, jako wspomnienie św. Placyda i Zygisberta z Disentis
• 5 października, jako wspomnienie św. Placyda, Eutychiusza i towarzyszy
• 11 października, jako wspomnienie św. Placyda i towarzyszy

• Plácido Domingo — hiszpański tenor
• Placyd Dziwiński — polski matematyk, rektor Politechniki Lwowskiej
• Placyd Jankowski — polski duchowny unicki, a następnie prawosławny; pisarz
• Plácido Rodríguez — piłkarz urugwajski, napastnik
• Telesphore Placidus Toppo — indyjski duchowny katolicki, arcybiskup Ranchi, kardynał

• Placydów — wieś w Polsce
• Saint-Placide — stacja linii nr 4 metra w Paryżu
• Saint-Plaisir — miejscowość i gmina we Francji