Play-off – Wikipedia, wolna encyklopedia

Play-off – system rozgrywek sportowych, odmiana systemu pucharowego, mający na celu wyłonienie drużyny mistrzowskiej, drużyn awansujących do wyższej klasy rozgrywkowej lub spadających do niższej[1]. Stosowany najczęściej po zakończeniu znacznie dłuższej rundy zasadniczej (nazywanej czasem – głównie w odniesieniu do rozgrywek w USA – sezonem regularnym lub zasadniczym), która wyłania uczestników play-offów oraz określa ich rozstawienie.

W systemie play-off zwycięzcę każdej pary wyłania się zazwyczaj w serii kilku meczów (np. do 3 wygranych), ale spotyka się też turnieje, w których do awansu potrzebna jest tylko jedna wygrana (np. mistrzostwa NCAA w koszykówce, NFL).

Cechą charakterystyczną systemu play-off jest to, iż mistrzem może zostać drużyna, która nie osiągnęła najlepszego wyniku po fazie zasadniczej. Rozstawianie drużyn i systemy rozgrywek regulowane są specyficznymi i nierzadko skomplikowanymi zasadami.

Systemy play-off stosuje się w większości profesjonalnych gier zespołowych: koszykówce, siatkówce, hokeju na lodzie, rugby, w piłce nożnej np. w USA, Australii, a wielu krajach w niższych ligach niż najwyższa o uzyskanie promocji na wyższy szczebel rozgrywkowy. W amerykańskich ligach NBA, NHL, NFL, MLB czy polskich PLK, PlusLiga[2], PLH, oraz jest powszechnie stosowany w rozgrywkach e-sportowych, takich jak League of Legends.

Play-off wykorzystywany jest również w motosporcie, czego przykładem jest seria NASCAR.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. play off - definicja, synonimy, przykłady użycia [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2024-12-28].
  2. Ustalono zasady rozgrywek PlusLigi w sezonie 2023/2024 [online], PGE GiEK Skra Bełchatów - www [dostęp 2024-12-28] (pol.).