Pobóg II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pobóg II – polski herb szlachecki, odmiana herbu Pobóg.

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym podkowa srebrna, z zaćwieczonym na barku krzyżem kawalerskim, złotym.

Nad hełmem w klejnocie trzy pióra strusie.

Labry błękitne, podbite srebrem.

Brzuchański, Nieroszyński, Petelczyc, Szukszta, Staniszewski^{[potrzebny przypis]}.

• Brzuchański albo Brzuchański herbu własnego.
• Nieroszyński:
  • Mikołaj, podsędek rzeczycki, pułkownik królewski, elektor 1632 z województwem mińskiem, bronił Bychowa za Jana-Kazimierza od Moskwy i Kozaków.
• Petelczyc:
  • Sebastyan-Stanisław, cześnik oszmiański 1662.
• Szukszta:
  • Piotr, ciwun Ejragolski, sędzia ziemski żmudski, poseł na konwokacyą 1632.

• Lista herbów
• Pobóg

• Kasper Niesiecki: Korona Polska przy Złotey Wolnosci starozytnemi Rycerstwa Polskiego y W.X. Litewskiego Kleynotami.
• Seweryn Uruski: Rodzina: herbarz szlachty polskiej.
• Juliusz Ostrowski: Księga Herbowa Rodów Polskich.

• Herb Pobog II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

• p
• d
• e

Odmiany herbu Pobóg

Odmiany książęce	Koniecpolski
Odmiany hrabiowskie	Rzyszczewski Hrabia
Odmiany	Pobóg II Alchimowicz Barberiusz Brzuchański Horwatt Jurgielewski cz. Dołęga albo Pobóg odm. Komorowski cz. Pobóg II albo Dołęga odm. Krasnodębski Lenkiewicz Montowt Nestorowicz Nieczaj Sutocki cz. Pobóg albo Dołęga odm. Szantyr Tołoczko Wiekowicz