Szantyr II – Wikipedia, wolna encyklopedia
Szantyr – polski herb szlachecki, odmiana herbu Pobóg[1]. Istnieje inny herb szlachecki o takiej samej nazwie: Szantyr, odmiana herbu Lubicz[2].
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Herb, zgodnie ze współczesnymi zasadami blazonowania, można opisać następująco:
Na tarczy dwupolowej, dzielonej w pas, w polu górnym błękitnym podkowa złota[3] ze srebrnym krzyżem w środku. W polu dolnym złotym Rawicz zwykły.
Wedł. T. Chrząńskiego w polu górnym podkowa srebrna[2].
Klejnot: nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.
Labry: błękitne, podbite złotem[3].
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Herb ten, jako herb własny, był używany tylko przez jedną rodzinę herbownych:
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz Polski. T. 9. Lipsk: 1842, s. 80–81.
- ↑ a b Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych. T. 2. Warszawa: Juliusz Ostrowski, 1909.
- ↑ a b Herb Szantyr II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla [dostęp 20 kwietnia 2011].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Nałęcz Małachowski: Zbior nazwisk szlachty z opisem herbów własnym familiom.... Lublin: 1805, s. 464.
- Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz Polski. T. 7. Lipsk: 1841, s. 334–335.
- Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych. T. 2. Warszawa: Juliusz Karol Ostrowski, 1909.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Szantyr cz. Pobóg odm. z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Szantyr cz. Lubicz odm. z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla