Podłoga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podłoga

Podłoga – element wykańczający górną część stropu; posadzka jest elementem składowym podłogi. Zapewnia izolację termiczną, akustyczną i przeciwwilgociową, przenosi obciążenia równomiernie rozłożone i skupione, jest płaska i przystosowana do tego, aby mógł się po niej odbywać ruch.

Podłogę dzielimy na cztery warstwy:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]