French
DeutschPogoń Wilno (wioślarstwo) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Pełna nazwa | Wojskowy Klub Sportowy „Pogoń” w Wilnie |
|---|---|
| Data założenia | 1922 |
| Data rozwiązania | 1933 |
| Państwo | |
| Siedziba | Wilno |
| Sekcje | |
| wioślarstwo | |
Sekcja Wioślarska Wojskowego Klubu Sportowego “Pogoń” Wilno – sekcja wioślarska klubu polskiego, założona w Wilnie w roku 1922. W 1933 roku klub został zlikwidowany i przeniesiony do Wojskowego Klubu Sportowego „Śmigły” Wilno.
Historia sekcji
[edytuj | edytuj kod]Wojskowy Klub Sportowy w Wilnie (noszący później nazwę: "Pogoń") powstał w sierpniu 1921 na skutek działań pionu wyszkolenia Wojska Litwy Środkowej[1]. Twórcy klubu realizowali wprowadzany w tym samym roku plan usportowienia żołnierzy polskiej armii.
Sekcja wioślarska powstała z inicjatywy kapitana Stetkiewicza i porucznika Ostrowskiego. Do Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich klub został przyjęty w roku 1923[2]. Przez pierwsze dwa lata sekcja korzystała z przystani i sprzętu pływającego Wileńskiego Towarzystwa Wioślarskiego. W 1924 roku, dzięki staraniom generała Dąb-Biernackiego, zbudowała własną przystań nad Wilią (z warsztatem szkutniczym) i zakupiła własne łodzie. W 1928 na terenie przystani powstał żelazobetonowy hangar na łodzie[3]. Członkami klubu byli głównie oficerowie i podoficerowie wojska oraz ich rodziny. Finansowanie pochodziło z resortu wojskowego. Oprócz rywalizacji sportowej, sekcja zajmowała się również turystyką wioślarską. W ramach tej działalności członkowie klubu odbyli m.in. długodystansowe wycieczki na jeziora Narocz i Dryświaty[3].
Kres działalności klubu położyła likwidacja w czerwcu 1933 wszystkich wojskowych klubów Wilna i stworzenie w ich miejscu Wojskowego Klubu Sportowego „Śmigły” Wilno[2].
Wyniki sportowe
[edytuj | edytuj kod]Sekcja wioślarska WKS Pogoń Wilno już w roku 1922 odniosła pierwsze sukcesy w rywalizacji sportowej. Zdobyła Mistrzostwo Armii na czwórkach i dwójkach podwójnych[3]. W późniejszym okresie, odnotowywała następujące wyniki w rywalizacji sportowej Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich (miejsca w klasyfikacji klubowej, według tabel punktacyjnych PZTW za poszczególne lata):
- w 1930 – 17 miejsce na 22 kluby[4],
- w 1931 – 15 miejsce na 27 klubów[5],
- w 1932 – 25 miejsce na 27 klubów[6].
Spore wahania wyników klubów wojskowych w tamtym okresie wynikały głównie z faktu, iż zawodnikami byli żołnierze, których często przenoszono z garnizonu do garnizonu[3]. Warto ponadto zauważyć, iż wiele klubów w rywalizacji PZTW nie uczestniczyło lub nie zdołało w danym roku zdobyć punktów.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojska Gen. Żeligowskiego. Wojskowy Klub Sportowy w Wilnie. Ilustrowany Tygodnik Sportowy Wilno, 1921 Nr 7, s. 4 uj.edu.pl [dostęp: 2019-04-22]
- ↑ a b Ryszard L. Kobendza, Zarys 80-letniej działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich, Warszawa 2001, s. 255
- ↑ a b c d Wojskowy Klub Sportowy „Pogoń” Wilno, Sport Wodny, 1930 Nr 3, str. 86. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-04-22]
- ↑ Sport Wodny, 1930 Nr 14 s. 276 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-04-22]
- ↑ Sport Wodny, 1931 Nr 13 s. 200 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-04-22]
- ↑ Sport Wodny, 1932 Nr 14 s. 270 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2019-04-22]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard L. Kobendza, Zarys 80-letniej działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich, warszawa 2001, s. 255, ISBN 83-915043-0-1