Poli(fluorek winylidenu) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Struktura meru PVDF

Poli(fluorek winylidenu), polifluorek winylidenu, PVDF (ang. polyvinylidene fluoride) – termoplastyczny polimer fluorowy (poliperfluorowęglowodór, fluorocarbon[1]) o wysokim stopniu krystalizacji. PVDF łączy dobre własności mechaniczne, cieplne i elektryczne z wysoką odpornością chemiczną[2]. Używany jest do produkcji, między innymi, membran do mikrofiltracji i ultrafiltracji. Jest surowcem do produkcji wędkarskiego fluorocarbonu (wyrób linek wędkarskich)[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. IUPAC Gold Book - fluorocarbons [online], goldbook.iupac.org [dostęp 2017-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-12].
  2. Francis S. Ingraham, D. F. Wooley. Polyvinylidene fluoride. „Industrial & Engineering Chemistry”. 56 (9), s. 53–55, 1964. DOI: 10.1021/ie50657a007. 
  3. Ten straszny fluorocarbon | porady wedkuje.pl, „wedkuje.pl”, 27 listopada 2015 [dostęp 2017-01-20] (pol.).