Polignot – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polignot, Polygnotos (gr. Πολύγνωτος Polýgnōtos) – pierwszy klasyk malarstwa greckiego działający w połowie V wieku p.n.e.

Pochodził z Tazos, lecz tworzył głównie w Atenach i Delfach. Malował wielkie kompozycje o tematyce mitologicznej z elementami pejzażu. Wprowadził technikę czterech barw (czarnej, białej, czerwonej, żółtej). Był współpracownikiem Mikona, z którym dekorował Tezejon. Do czasów współczesnych nie przetrwało jego żadne dzieło.

• Ian Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 521. ISBN 83-213-4157-8.