Polikaprolaktam – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polikaprolaktam
Ogólne informacje
Monomery

kaprolaktam

Struktura meru

[NH(CH
2
)
5
CO]

Identyfikacja
Numer CAS

25038-54-4

PubChem

32775

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Przekrój Poliamidu 6 zbrojonego włóknami szklanymi, powiększenie x500

Polikaprolaktam, poliamid-6, PA-6organiczny związek chemiczny z grupy poliamidów.

Synteza

[edytuj | edytuj kod]

PA-6 jest produkowany w bezpośredniej polimeryzacji z otwarciem pierścienia kaprolaktamu. Reakcja ta zachodzi spontanicznie w temperaturze 260 °C w atmosferze azotu.

Synteza polikaprolaktamu z kaprolaktamu

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Technologia syntezy tego polimeru została opracowana w 1938 roku w Niemczech w laboratoriach IG Farben przez zespół kierowany przez Paula Schlacka. Był to pierwotnie sposób na obejście patentów firmy DuPont na syntezę nylonu-66 (czyli PA-6,6) z soli AH. Początkowo był stosowany głównie jako zamiennik oryginalnego nylonu do produkcji damskich pończoch, chociaż pończochy z PA-6 miały znacznie gorsze własności użytkowe od „amerykańskiego” nylonu. Po II wojnie światowej znalazł on szereg zastosowań, od przemysłu włókienniczego po samochodowy[2].

Własności i zastosowania

[edytuj | edytuj kod]

Zaletą PA-6 w stosunku do PA-6,6 jest jego niższa temperatura mięknienia i lepsza rozpuszczalność, co ułatwia jego obróbkę, a także bardziej ekonomiczna droga syntezy. Wadą są natomiast gorsze właściwości mechaniczne i skłonność PA-6 do pęcznienia w kontakcie z wodą[1].

PA-6 wciąż jest stosowany na masową skalę jako włókno sztuczne i lite tworzywo sztuczne w miejscach, gdzie nie są potrzebne szczególnie dobre właściwości mechaniczne i nie ma zbyt wilgotnego środowiska. Używa się go jako tworzywo powłokowe, do prostych zastosowań domowych (szczotki, grzebienie), w elektronice (elementy mocujące podzespoły, fragmenty przełączników)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Informacje o PA-6, azom.com.
  2. Informacje o historii perlonu. german-hosiery-museum.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-24)]., german-hosiery-museum.de.
  3. Polyamide 6 (PA 6). e1.greatlakes.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-13)]., gratelakes.com.