Polski Kontyngent Wojskowy w Kongu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polski Kontyngent Wojskowy w operacji wojskowej Unii Europejskiej w Demokratycznej Republice Konga oraz Republice Gabońskiej
Unia Europejska UE EUFOR RD Congo
Ilustracja
Kongo
Historia
Państwa wystawiające

 Polska

Państwa mandatowe

 Gabon
 Demokratyczna Republika Konga

Decyzja o użyciu

27 kwietnia 2006
M.P. z 2006 r. nr 30, poz. 323

Rozpoczęcie misji

19 czerwca 2006

Zakończenie misji

1 grudnia 2006

Liczba zmian

1

Dowódcy
Pierwszej zmiany

ppłk Marek Gryga

Konflikt zbrojny
II wojna domowa w Kongu
Organizacja
Typ

operacyjny

Podporządkowanie

Unia Europejska Dowództwo Sił

Skład

Plutony: 2 manewrowe, specjalny, NSE, grupa łączności

Liczebność

136 żołnierzy

Dyslokacja

Kinszasa

Polski Kontyngent Wojskowy w operacji wojskowej Unii Europejskiej w Demokratycznej Republice Konga oraz Republice Gabońskiej (PKW Kongo) – wydzielony komponent Sił Zbrojnych RP, przeznaczony do ochrony wyborów parlamentarnych i prezydenckich w DR Konga w 2006 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Polscy żandarmi w Demokratycznej Republice Konga

W 2003 r. zakończyła się II wojna domowa w Kongu i przedstawiciele walczących stron utworzyli Rząd Tymczasowy. Rozpoczął on stabilizację kraju, której zwieńczeniem miały być wybory prezydenckie i parlamentarne, zapowiedziane początkowo na 2005, a później 2006 roku. Nad prawidłowością ich przebiegu stanęła Misja ONZ w DR Konga (MONUC), którą zgodnie z decyzją Rady Unii Europejskiej z 12 czerwca 2006 posiłkowały Siły Unii Europejskiej (EUFOR RD Congo)[1].

Udział w EUFOR RD Congo zadeklarowały Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Niemcy, Polska, Portugalia, Szwecja, Włochy i Wielka Brytania. Polski wkład w siły Unii Europejskiej stanowił Polski Kontyngent Wojskowy, dowodzony przez ppłk. Marka Grygę i liczący 136 żołnierzy: 131 w zwartym pododdziale oraz wydzielonych oficerów w Dowództwie Operacji w Poczdamie (1), Dowództwie Sił w Kinszasie (3) i Siłach Szybkiego Reagowania w Gabonie (1) – Polacy stanowili trzecie co do wielkości siły w EUFOR. Trzon kontyngentu stanowiła kompania ochrony, pierwszy raz w prawie całości wystawiana przez Żandarmerię Wojskową, w której skład weszły trzy plutony, łącznie 85 żandarmów, z elementami wsparcia z innych jednostek (1 pułk specjalny i 10 Brygada Logistyczna)[2].

Przez większość okresu przebywania na misji PKW spokojnie wykonywał swoje działania, z wyjątkiem 21 sierpnia (pierwszego dnia po ogłoszeniu wyników wyborów), kiedy to doszło do starć pomiędzy wojskami kontrkandydatów. Polscy żandarmi ochraniali wtedy przedstawicieli Unii Europejskiej, chcących doprowadzić do zawieszenia broni i wyprowadzić personel międzynarodowy ze strefy walk, często przejeżdżając obok ostrzeliwanych pozycji. Jednak ciężkie warunki nie przeszkodziły im w skutecznym przeprowadzeniu akcji[3].

Do zadań polskiej kompanii ochrony Dowództwa Sił w Kinszasie należały:

  • ochrona lotnisk N’Dolo i N’Djili w Kinszasie,
  • współpraca z funkcjonariuszami EUPOL-u,
  • ochrona Dowództwa Sił EUFOR,
  • ochrona personelu ONZ i UE.

Po wyborach warunki w Kongu normalizowały się, co pozwoliło na opuszczenie kraju przez EUFOR. Polski kontyngent formalnie zakończył swoją misję 1 grudnia, zaś jego oficjalne powitanie w Warszawie nastąpiło 21 grudnia 2006[4].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia za udział w kontyngencie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. Urz. UE L 163 z 15.06.2006
  2. PKW Kongo na stronie wojsko-polskie.pl. DWiPO. [dostęp 2010-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-01)]. (pol.).
  3. Działalność PKW Kongo w obliczu ogłoszenia wstępnych wyników wyborów w DRK. www.wojsko-polskie.pl. [dostęp 2010-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
  4. Oficjalne zakończenie misji PKW Kongo. DO SZ. [dostęp 2015-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).