Polskie Towarzystwo Filologiczne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polskie Towarzystwo Filologiczne (PTF), Societas Philologa Polonorum — stowarzyszenie założone w roku 1893 we Lwowie przez profesora Ludwika Ćwiklińskiego. Celem Towarzystwa jest pielęgnowanie i krzewienie w Polsce wiedzy o antyku i kulturze klasycznej, a także promocja nauczania języka łacińskiego i starogreckiego. PTF liczy ponad pięciuset członków w całej Polsce, którymi są nauczyciele, badacze oraz miłośnicy kultury klasycznej. Od 2013 roku siedzibą Zarządu Głównego Towarzystwa jest Wrocław. Prezesem honorowym PTF jest prof. dr hab. Marian Szarmach.

Polskie Towarzystwo Filologiczne ma dwanaście Oddziałów Terenowych w najważniejszych polskich ośrodkach akademickich: w Białymstoku, Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Opolu, Poznaniu, Szczecinie, Toruniu, Warszawie i Wrocławiu. Przyjęcia w poczet członków Towarzystwa dokonują Zarządy poszczególnych Oddziałów.

PTF jest wydawcą czasopisma naukowego Eos. Commentarii Societatis Philologae Polonorum, a także organizatorem Olimpiady Języka Łacińskiego. Towarzystwo organizuje też konferencje, wykłady i warsztaty, prowadzi kursy języków klasycznych, realizuje granty badawcze, promuje nauczanie języków klasycznych w szkołach (akcja „Szkoła przyjazna łacinie”^[1]), a także reprezentuje środowisko filologów klasycznych wobec władz państwa i innych instytucji.

• Polskie Towarzystwo Filologiczne
• Profil PTF na Facebooku
• Oddział Łódzki PTF
• Eos. Commentarii Societatis Philologae Polonorum
• Olimpiada Języka Łacińskiego
• Szkoła przyjazna łacinie