Potarzyca (powiat gostyński) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Potarzyca
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

gostyński

Gmina

Krobia

Liczba ludności (2022)

283[2]

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

63-840[3]

Tablice rejestracyjne

PGS

SIMC

0372144

Położenie na mapie gminy Krobia
Mapa konturowa gminy Krobia, po prawej znajduje się punkt z opisem „Potarzyca”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Potarzyca”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Potarzyca”
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego
Mapa konturowa powiatu gostyńskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Potarzyca”
Ziemia51°46′00″N 17°02′39″E/51,766667 17,044167[1]

Potarzycawieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Krobia.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś pierwotnie związana była z Wielkopolską. Istnieje co najmniej od początku XVI wieku. Wymieniona została w dokumencie z 1510 jako „Potarzicza”, 1563 „Potarzyca”, 1564 „Potharzycza”, 1571 „Potarzycze”[4].

Miejscowość była początkowo wsią kościelną należącą do kleru, własnością biskupstwa poznańskiego leżącą w kluczu krobskim. W 1510 leżała w powiecie kościańskim Korony Królestwa Polskiego w parafii Krobia[4].

Odnotowano ją również w historycznych rejestrach poborowych. W 1510 w Potarzycy było 7 łanów osiadłych oraz 5 łanów opuszczonych, a także 4 łany sołeckie. Mieszkańcy płacili meszne dla plebana w Krobi. W 1530 pobrano podatki od 4 łanów. W 1563 od 8,5 łana, karczmy dorocznej oraz od trzech komorników[4].

W 1564 wieś Potarzyca leżała w kluczu krobskim. Z 8,5 łana osiadłego mieszkańcy płacili po jednej grzywnie i 8 groszy czynszu oraz w naturze po 4 ćwiertnie owsa, dwa kapłony, dwa koguty oraz 10 jaj. Każdy kmieć osiadły dawał też dwa grosze daniny zwanej „krowne”. Karczmarz płacił jeden złoty. Płacono także w naturze opłatę zwaną „wiecne”, a ponadto kmiecie z tego tytułu dawali w naturze po kogucie. W sumie wieś płaciła w tym roku 10,5 grzywny 19 groszy, dwa małdraty i 10 ćwiertni owsa czynszowego, 17 kapłonów, 17 kogutów oraz 85 jaj. Folwark w Potarzycy miał 9,5 łana osiadłego. Jesienią role folwarczne powinny być wysiewane ok. 9 małdratów zboża, a w rzeczywistości wysiewano około 6 małdratów. Obok folwarku znajdowały się 3 małe oraz jeden duży ogród, były też łąki, z których zbierano około trzech stogów siana[4].

Wieś Potarzyca położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[5].

Wskutek II rozbioru Polski w 1793, miejscowość przeszła pod władanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[6]. Potarzyca należały do okręgu ekonomii Krobia tego powiatu i stanowiły część majątku Chumiętki, którego właścicielem był wówczas rząd pruski w Berlinie[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 197 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 25 dymów (domostw)[6].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego.

Dominuje tu krajobraz rolniczy z przewagą upraw buraków cukrowych, zboża i truskawek.

Zobacz też: Potarzyca, Krobia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 109166
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 971 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d Gąsiorowski 1992 ↓, s. 798.
  5. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 71.
  6. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 234.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]