Powiat lubliniecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Powiat lubliniecki
powiat
Ilustracja
Pałac Ludwika Karola von Ballestrema w Kochcicach
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

TERC

2407

Siedziba

Lubliniec

Starosta

Joachim Smyła

Powierzchnia

822,25 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności


75 027[1]

• gęstość

91 os./km²

Urbanizacja

37,3%

Tablice rejestracyjne

SLU

Adres urzędu:
ul. Paderewskiego 7
42-700 Lubliniec
Szczegółowy podział administracyjny
Plan powiatu lublinieckiego
Liczba gmin miejskich

1

Liczba gmin miejsko-wiejskich

1

Liczba gmin wiejskich

6

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa

Powiat lubliniecki – powiat w Polsce w województwie śląskim, utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Lubliniec.

Według danych z 31 grudnia 2023 roku powiat zamieszkiwało 75 027 osób[1].

W skład powiatu wchodzą[potrzebny przypis]:

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 31 grudnia 2019 roku[2] powiat zamieszkiwało 76 451 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 76 326 osób[3]. \

Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2012):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
osób % osób % osób %
Ogółem 77 347 100 39 242 50,73 38 105 49,27
Miasto 28 851 37,30 14 687 18,99 14 164 18,31
Wieś 48 496 62,70 24 555 31,75 23 941 30,95
  • Piramida wieku mieszkańców powiatu lublinieckiego w 2014 roku[4].

Ludność w latach

[edytuj | edytuj kod]
Liczba mieszkańców w latach

Związki wyznaniowe[potrzebny przypis]

[edytuj | edytuj kod]

Rada Powiatu

[edytuj | edytuj kod]
Ugrupowanie 2002-2006[5] 2006-2010[6] 2010-2014[7] 2014-2018[8] 2018-2023[9]
Sojusz Lewicy Demokratycznej 1 (SLD-UP) - - -
Prawo i Sprawiedliwość 5
Forum Prawicy Ziemi Lublinieckiej 3 3 2 2
Samorząd Lubliniecki 4 3 1 -
Porozumienie Samorządowe Ziemi Lublinieckiej 9 8 10 - 6
Samoobrona 2 2 - -
Wspólnota Ziemi Lublinieckiej - 2 6 4 6
Inicjatywa Samorządowa - 1 - -
Forum Samorządowe Ziemi Lublinieckiej - - - -
Porozumienie Ziemi Lublinieckiej - - - 13
Komitet Wyborczy Wyborców Ziemi Lublinieckiej 2

Położenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Powiat lubliniecki położony jest w dorzeczach górnej Liswarty i górnej Małej Panwi. Jego terytorium znajduje się na pograniczu Niziny Śląskiej i Wyżyny Śląskiej. W północno-wschodniej części powiatu znajduje się też większa część Parku Krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą”.

W przeszłości do powiatu lublinieckiego należały także gminy Dobrodzień i Kalety[10].

Historia powiatu

[edytuj | edytuj kod]

Większość obszaru powiatu leży na Górnym Śląsku, oprócz terenu miejscowości Łebki, Pietrzaki oraz części miejscowości Herby (dawniej Herby Polskie)[11][12]. Przez długi czas ziemia lubliniecka stanowiła rejon kulturowy Górnego Śląska, graniczący od północy z Małopolską. Granica między Śląskiem a Małopolską, ustanowiona na przełomie XIV i XV wieku, przebiega w kierunku północnym od miejscowości Boronów i wschodnim od miasta Woźniki. Miała ona wpływ na wzmocnienie autonomii ziemi lublinieckiej jako obszaru odrębnego kulturowo. W XVIII w. była to też granica Prus z Rzecząpospolitą, a później Prus i Niemiec z Rosją i Królestwem Polskim.

Zaczątkiem powiatu był tzw. districtus Lublinensis, który to wzmiankowany był już w XIV wieku. Do końca XX wieku w granicach powiatu znajdowały się też miasta i gminy Kalety i Dobrodzień, które zostały odłączone od powiatu lublinieckiego 1 stycznia 1999.


Kultura i turystyka

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” w 2006 roku
Budynek dawnej szkoły w Lubszy, w której nauczał Józef Lompa
 Osobny artykuł: Zabytki powiatu lublinieckiego.

Na obszarze powiatu znajduje się kilkanaście dworków, pałaców i zespołów zamkowo-pałacowych: w Dralinach, Kochanowicach, Kochcicach, Koszęcinie, Lublińcu, Łagiewnikach Wielkich, Panoszowie, Sierakowie Śląskim, Wędzinie i Wierzbiu.

Na trasie Szlaku architektury drewnianej znajdują się następujące obiekty:

W zespole zamkowym w Koszęcinie swoją siedzibę ma Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”. W miejscowości Cieszowa, oprócz zabytkowego kościoła, znajduje się też kirkut z XVIII wieku.

Poza szlakiem architektury drewnianej, na terenie powiatu znajdują się także:

Na terenie powiatu lublinieckiego ukazuje się Echo powiatu – bezpłatny informator powiatu lublinieckiegomiesięcznik informacyjno-publicystyczny, poświęcony zagadnieniom lokalnym.

Gospodarka powiatu oparta jest głównie na rolnictwie, jednakże na jego terenie znajduje się także kilka większych zakładów przemysłowych:

Sąsiednie powiaty

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Polska w Liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2024-11-10].
  2. l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019.
  3. GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020.
  4. Powiat lubliniecki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  5. Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe [online], wybory2002.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  6. Geografia wyborcza - Wybory samorządowe - Państwowa Komisja Wyborcza [online], wybory2006.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  7. Dituel Sp., Wybory Samorządowe 2010 - Geografia wyborcza - Województwo śląskie - Powiat lubliniecki [online], wybory2010.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  8. PKW | Samorząd 2014 [online], samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  9. Wybory samorządowe. W, Wyborcza.pl [online], czestochowa.wyborcza.pl, 23 października 2018 [dostęp 2018-10-24].
  10. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-06)].
  11. https://web.archive.org/web/20171201033607/http://www.haus.pl/images/mapa.jpg
  12. Józef Andrzej Bossowski, Zdzisław Urbański, Historia kolei Herby-Częstochowa, Częstochowa: „Cmyk-Art”, 2002, ISBN 83-917138-5-7, OCLC 749663078.
  13. II. Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 grudnia 1923 do 1 stycznia 1924 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1, s. 23, 1 marca 1924. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]