Powiat rzeszowski (Galicja) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Powiat rzeszowski – dawny powiat kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, istniejący w latach 1867–1918.

Siedzibą c.k. starostwa był Rzeszów. Powierzchnia powiatu w 1879 roku wynosiła 13,3853 mil kw. (770,19 km²), a ludność 117 721 osób. Powiat liczył 121 osad, zorganizowanych w 109 gmin katastralnych.

Na terenie powiatu działały 4 sądy powiatowe – miejski delegowany w Rzeszowie, w Głogowie, Strzyżowie i Tyczynie.

• Paweł Kosiński (1871)
• Kazimierz Badeni (1879)
• Jan Tustanowski (1882)
• Adam Bogusław Fedorowicz (od ok. 1886 do 29 XII 1901)^{[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17]}
• Władysław Józef Fedorowicz (od 12 I 1902^[18][19] do ok. 1903)^[20][21]
• Roman Żurowski (1912–1914)^[22][23]
• Adam Eugeniusz Leszczyński (od lipca 1914 do ok. 1918)^{[24][25][26][27][28]}.
  • kierownicy starostwa:
    • Franciszek Leszczyński (do 1916)^[29][30][31]
    • Antoni Koncowicz (od. ok. VIII 1916)^[32]
    • Władysław Chyliński (od X 1916^[33] do XI 1917^[34])

• Henryk Bieniaszewski, Karol Jaworski (1871)
• Stanisław Rewakowicz, Edmund Romer (1879)
• Michał Panciewicz, Karol Heilkron-Strańsky (1882)
• Emil Schutt (1885^[35])
• Józef Zaleski (1890)

• Antoni Koncowicz (1917)^[36]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Członkowie Rady Powiatowej Rzeszowskiej (autonomia galicyjska).

• Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879, Lwów 1879