Powieść graficzna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Powieść graficzna – gatunek literacki, rodzaj komiksu. Jest to spolszczenie amerykańskiego terminu graphic novel stworzonego w celu odróżnienia „poważnych” historii komiksowych dla dorosłych od popularnych komiksów o superbohaterach o „lżejszej” tematyce.
Teoretycznie termin ten obejmuje zamknięte historie o dużej objętości (ponad 100 stron), które nigdy wcześniej nie były publikowane w odcinkach (w standardowych 24-stronicowych zeszytach lub prasie)[1].
W praktyce pod to określenie amerykańskie wydawnictwa podciągają wszystkie wydania zbiorcze zeszytów (ang. trade paperback), łącznie z superbohaterskimi. W Polsce termin powieść graficzna wydawcy stosują, aby uniknąć skojarzeń z mało poważnym w opinii wielu osób określeniem komiks.
Za autora pierwszych powieści graficznych uznaje się Willa Eisnera (Umowa z Bogiem), chociaż faktycznie tego typu komiksy jako pierwszy tworzył Raymond Briggs[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Iga Nyc. Powieść z dymkiem. „Wprost”. 11(1466), 2011. [dostęp 2012-02-04]. – opinia Szymona Holcmana z wydawnictwa Kultura Gniewu.
- ↑ Karol Konwerski: Dżentelmen Briggs. Fak dat szit!, 2009-03-22. [dostęp 2012-02-04].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Hubert Kowalewski: Komiks jako gatunek (?). Semiomiks, 2010-11-05. [dostęp 2012-02-04]. – rozważania o definicji gatunku i medium w odniesieniu do komiksu.