Pręt (miara) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Miara pół pręta zaznaczona na murze ratusza w Münster

Pręt – historyczna miara długości i powierzchni.

Miara długości

[edytuj | edytuj kod]

Pręt jako miara długości:

Nazwa 1 pręt w jardach 1 pręt w stopach 1 pręt w metrach
Miara starożytna attycka, tzw. kalamos[1] 2,96
Miara starożytna rzymska, tzw. calamus[1] 2,77–3,08
Miara anglosaska (rod; skrót: rd) 5,5 16,5 5,0292
Miara szwedzka, tzw. pręt szwedzki 5,195124 4,750416
Miara polska, tzw. pręt nowy polski[2] 15 4,32
Miara pruska, tzw. pręt pruski[3] 12 3,76
Pręt duński 14[2]
Pręt chełmiński 15 4,71[4]

Miara powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Pręt jako miara powierzchni:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Il Vocabolario Treccani (on line). Roma: Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 1997.
  2. a b Samuel Orgelbrandt: Encyklopedyja powszechna Tom XII. 1900, s. 314.
  3. Tadeusz Dziekoński: Wydobywanie i metalurgia kruszców na Dolnym Śląsku od XIII do połowy XX wieku, Ossolineum, 1972
  4. Piotr Pajor. Dlaczego Kazimierz Wielki nadał swoje imię nowemu miastu w Krakowie?. „Rocznik Krakowski”. 2017 (tom LXXXIII), s. 40, 2017. Towarzystwo Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. ISSN 0080-3499. (pol.). 
  5. Leszek Barg: Demograficzny rozwój Polanicy od połowy XIV do początku XX wieku. W: Henryk Grzybowski, Georg Wenzel: Polanica Zdrój wczoraj i dziś. T. 1: 1347–1946. Nowa Ruda-Polanica Zdrój: Towarzystwo Miłośników Polanicy, 2006, s. 285. ISBN 83-88842-94-3. OCLC 260105686.
  6. cyt za: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1884, nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880-1914 Tom VI, strona 667. Dostęp: 12.12.2010

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]