Prędkość polowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prędkość polową reprezentuje zielone pole

Prędkość polowa – stosunek pola powierzchni figury ograniczonej torem ruchu ciała poruszającego się wokół jakiegoś punktu (ogniska) (łukiem), przebytym w pewnym czasie i odległościami od końców toru (łuku) do ogniska, do tego czasu[1].

Pole zakreślone przez wektor położenia względem punktu A określa wzór:

Szybkość przyrostu pola zakreślanego przez wektor położenia:

Ale jest wektorem prędkości poruszającego się punktu, dlatego:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stefan Banach, Mechanika I, Rozdział II, §10 1938.