Precel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Precel – wyrób piekarniczy, o kształcie podobnym do cyfry 8, posypany makiem, sezamem bądź solą.

Często mylony z bajglem lub z obwarzankiem.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Precle powstały już w średniowieczu. Jak głosi legenda, pewien mnich w północnych Włoszech, bądź w południowej Francji, piekł chleb. Zostało mu trochę ciasta, więc postanowił zrobić z niego przekąskę dla dzieci, które nauczyły się nowej modlitwy. Ciasto uformował na kształt rąk złożonych do modlitwy (w tamtych czasach modlono się z rękami skrzyżowanymi na piersi), stąd charakterystyczny wygląd precli[1]. Stworzone przez mnicha precle były miękkie. Historia tzw. precli twardych jest młodsza. Istnieje opowieść mówiąca, że podczas pieczenia precli miękkich, pewien piekarz przysnął i kiedy się obudził, wstawił precle ponownie do pieca i upiekł je drugi raz. Gdy odkrył pomyłkę, zdenerwował się, ale po spróbowaniu zrozumiał, że stworzył nowy rodzaj pieczywa.

Precel w literaturze

[edytuj | edytuj kod]

Bolesław Prus w noweli Antek przyrównał precla do litery B[2]:

— Tę literę — mówił — zapamiętać jeszcze łatwiej, bo wygląda jak precel. Widzieliście precel?
— Wojtek widział, ale my to chyba nie… — odezwał się jeden.
— No, to pamiętajcie sobie, że precel jest podobny do tej litery, która nazywa się B. Wołajcie: be! be!

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Czy wiesz, że precle mają katolickie pochodzenie?. aleteia.org. [dostęp 2020-02-22].
  2. Bolesław Prus: Antek. wolnelektury.pl. [dostęp 2020-02-22].