Providencia (wyspa) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Providencia
Ilustracja
Krajobraz wyspy
Kontynent

Ameryka Północna

Państwo

 Kolumbia

Departament

 San Andrés i Providencia

Akwen

Morze Karaibskie

Powierzchnia

17 km²

Populacja (2020)
• liczba ludności


~5000

Położenie na mapie Kolumbii
Mapa konturowa Kolumbii, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Providencia”
Położenie na mapie Morza Karaibskiego
Mapa konturowa Morza Karaibskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Providencia”
Położenie na mapie San Andrés i Providencia
Mapa konturowa San Andrés i Providencia, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Providencia”
Ziemia13°21′00″N 81°22′30″W/13,350000 -81,375000

Providencia (hiszp. Isla de Providencia, ang. Old Providence (Island), hist. ang. Providence (Island)[a]) – wyspa na Morzu Karaibskim, należąca do Kolumbii, część departamentu San Andrés i Providencia. Wyspa położona jest około 200 km na wschód od wybrzeża Nikaragui i około 700 km na północny zachód od kontynentalnej części Kolumbii[1]. Wyspa liczy 17 km² powierzchni i około 5000 mieszkańców (2020)[2].

Gospodarka wyspy opiera się w dużej mierze na rolnictwie, głównie na potrzeby własne, a w mniejszym stopniu na turystyce[2][1].

Mieszkańcy wyspy posługują się głównie lokalnym językiem kreolskim na bazie angielskiego[2].

Na wschodnim wybrzeżu znajduje się Park Narodowy Old Providence McBean Lagoon[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wyspa znana była Europejczykom co najmniej od 1527 roku. W 1629 roku osiedlili się tu angielscy purytanie. Wcześniej osadę na wyspie założyli holenderscy korsarze. W 1633 roku na wyspę po raz pierwszy sprowadzeni zostali afrykańscy niewolnicy. W 1641 roku wyspa zajęta została przez Hiszpanów. W 1670 roku wyspę przejął pirat Henry Morgan, który uczynił z niej bazę wypadową do łupienia hiszpańskiej Panamy[4].

Wyspa znajdowała się poza kręgiem zainteresowania mocarstw kolonialnych do 1730 roku, kiedy to rozpoczął się kolejny napływ brytyjskich kolonistów. W 1789 roku wyspa ponownie przeszła na własność Hiszpanii. W 1818 roku, w okresie rewolucji w hiszpańskich koloniach w Ameryce, wyspę zdobył francuski korsarz Louis-Michel Aury[4]. Towarzyszący mu Agostino Codazzi wzniósł na wyspie twierdzę[5]. W 1822 roku za ich sprawą wyspa weszła w skład nowo powstałej republiki Wielkiej Kolumbii[4][5].

Providencia, podobnie jak inne wyspy departamentu San Andrés i Providencia, stanowi przedmiot sporu terytorialnego między Kolumbią a Nikaraguą pomimo podpisania w 1928 roku traktatu, który rozstrzygał go na korzyść tej pierwszej[2].

  1. Zarówno hiszpańska jak i angielska nazwa oznaczają „Wyspę Opatrzności”. Przymiotnika old („stara”) w angielskiej nazwie prawdopodobnie zaczęto używać w celu odróżnienia tej wyspy od New Providence na Bahamach[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b San Andrés y Providencia, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-09-15] (ang.).
  2. a b c d Shafik Meghji: Providencia: An island with a ‘sea of seven colours’. BBC Travel, 2020-10-15. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
  3. Parque Nacional Natural Old Providence McBean Lagoon [online], Parques Nacionales Naturales de Colombia [dostęp 2023-08-11] (hiszp.).
  4. a b c History. Old Providence & Santa Catalina. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
  5. a b Capitan de Navio Louis Aury, Procer. Geni.com. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
  6. John A. Holm, Geneviève Escure: Central American English. John Benjamins Publishing, 1983, s. 157. (ang.).