French
DeutschPrzełęcz między Kopami – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Rejon przełęczy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość | 1499 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′17,5″N 20°00′11,9″E/49,254861 20,003306 | |
Przełęcz między Kopami lub Karczmisko – znajdująca się na wysokości 1499 m n.p.m. przełęcz pomiędzy Wielką Kopą Królową (1531 m) a Małą Kopą Królową (1577 m) w Tatrach Zachodnich[1].
Topografia
[edytuj | edytuj kod]Znajduje się na niej skrzyżowanie szlaków prowadzących z Kuźnic w stronę Doliny Gąsienicowej (szlak niebieski przez Boczań i Skupniów Upłaz oraz szlak żółty przez dolinę Jaworzynkę). W południowym kierunku za przełęczą rozpościera się duży i płaski, porośnięty trawiastą roślinnością, teren zwany Królową Równią. W zachodnim kierunku do doliny Jaworzynki opada spod przełęczy Długi Żleb[2] Kilkanaście metrów w południowo-zachodnim kierunku poniżej siodła przełęczy wyrasta grzęda oddzielająca Długi Żleb od jego odnogi – Żlebu Wściekłych Węży. W tej zarośniętej kosodrzewiną grzędzie znajduje się kilka wapiennych skałek[3].
Opis przełęczy
[edytuj | edytuj kod]Jest to szerokie, trawiaste siodło. Rejon przełęczy jest trawiasty i zbudowany z miękkich skał węglanowych[3]. Ciekawa flora roślin wapieniolubnych. Stwierdzono tutaj występowanie m.in. goryczuszki lodnikowej – bardzo rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach (ok. 10 w całych polskich Tatrach) – oraz również rzadkiego przymiotna węgierskiego[4].
Pochodzenie nazwy Karczmisko nie jest znane. Być może nazwa pochodzi od stojącego tutaj dawniej baraku górniczego. Przez Przełęcz między Kopami w XIX wieku prowadziła wygodna droga, którą zwożono rudę żelaza z bani na Kopie Magury do Kuźnic[1]. Karczmy tutaj nigdy nie było, zawsze jednak było to miejsce, na którym odpoczywali pasterze, górnicy i turyści[3]. Z przełęczy rozpościera się widok na masyw Giewontu oraz na skaliste urwiska Nosala. Z myślą o turystach, którzy zwykle tutaj urządzają postój, na przełęczy ustawiono kilka ławek[1].
W rejonie przełęczy znaleziono grzyba lejkówę dębikową i do 2024 r. jest to jedyne znane stanowisko tego gatunku w Polsce[5].
-
Widok z doliny Jaworzynki -
Tabliczki turystyczne -
Przełęcz po lewej stronie -
Przełęcz zimą
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]
– niebieski: Kuźnice – Boczań – Skupniów Upłaz – Przełęcz między Kopami – „Murowaniec”[6]. - Czas przejścia z Kuźnic na przełęcz: 1:40 h, ↓ 1:10 h
- Czas przejścia z przełęczy do „Murowańca”: 20 min, z powrotem 25 min
– żółty: Kuźnice – dolina Jaworzynka – Przełęcz między Kopami. Czas przejścia: 1:30 h, ↓ 1:00 h[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Stanowiska lejkówki dębikowej w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-12-14] (pol.).
- ↑ a b Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.
