Przełęcz pod Czołem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przełęcz pod Czołem
Państwo

 Polska

Wysokość

ok. 819 m n.p.m.

Pasmo

Karkonosze
Śląski Grzbiet i Pogórze Karkonoskie

Sąsiednie szczyty

Czarna Góra i Czoło

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Przełęcz pod Czołem”
Ziemia50°47′11,8350″N 15°43′18,3786″E/50,786621 15,721772

Przełęcz pod Czołem, dawna nazwa Bierutowicka Przełęcz[1] – szeroka przełęcz na wysokości ok. 819 m n.p.m., w Sudetach Zachodnich, w Karkonoszach.

Przełęcz położona jest w północno-wschodniej części Karkonoszy. Oddziela Śląski Grzbiet od Pogórza Karkonoskiego, a dokładnie Czarną Górę od Czoła[1].

Przełęcz jest dobrze widoczna w terenie, jest to szerokie obniżenie, w którym rozłożyły się zabudowania Bierutowic.

Okolice przełęczy zbudowane są z granitu karkonoskiego.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Przez przełęcz przechodzi szlak turystyczny:

szlak turystyczny żółty z Bierutowic na Czoło i dalej do Jeleniej Góry.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993. ISBN 83-7005-168-5.
  2. Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-09-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo „Plan”, Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.