Przełęcz pod Czołem – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Wysokość | ok. 819 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°47′11,8350″N 15°43′18,3786″E/50,786621 15,721772 |
Przełęcz pod Czołem, dawna nazwa Bierutowicka Przełęcz[1] – szeroka przełęcz na wysokości ok. 819 m n.p.m., w Sudetach Zachodnich, w Karkonoszach.
Przełęcz położona jest w północno-wschodniej części Karkonoszy. Oddziela Śląski Grzbiet od Pogórza Karkonoskiego, a dokładnie Czarną Górę od Czoła[1].
Przełęcz jest dobrze widoczna w terenie, jest to szerokie obniżenie, w którym rozłożyły się zabudowania Bierutowic.
Okolice przełęczy zbudowane są z granitu karkonoskiego.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Przez przełęcz przechodzi szlak turystyczny:
- z Bierutowic na Czoło i dalej do Jeleniej Góry.
- Szklarska Poręba – Schronisko PTTK „Kochanówka” – Przełęcz Żarska – Przesieka – Przełęcz pod Czołem – Przełęcz Okraj[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-09-26].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo „Plan”, Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.