Przestrzeń Sobolewa – przestrzeń Banacha funkcji będących elementami przestrzeni Lp, których słabe pochodne (ustalonego rzędu) istnieją i również należą do Lp[1]. Przestrzenie Sobolewa są stosowane w teorii równań różniczkowych cząstkowych i rachunku wariacyjnym[1].
Niech i będą ustalonymi liczbami naturalnymi, będzie liczbą z przedziału oraz będzie otwartym podzbiorem Przestrzenią Sobolewa nazywa się przestrzeń wszystkich tych funkcji dla których gdzie jest wielowskaźnikiem spełniającym warunek
oraz symbol oznacza słabą pochodną funkcji rzędu
Przestrzeń jest przestrzenią Banacha z normą daną wzorem
w przypadku oraz:
w przypadku
- Przestrzeń jest przestrzenią Hilberta z iloczynem skalarnym danym wzorem
Przestrzeń sprzężona do przestrzeni Sobolewa dla jest izometrycznie izomorficzna z pewną podprzestrzenią przestrzeni dystrybucji na (podprzestrzeń ta jest wyposażona w normę związaną z normą w przestrzeni Sobolewa – przestrzeń dystrybucji nie jest przestrzenią normowalną).
Niech oznacza liczbę wszystkich wielowskaźników o długości (sumie) nie większej od tzn.
oraz Przestrzeń jest przestrzenią Banacha z normą
Przestrzeń sprzężona jest izometrycznie izomorficzna z przestrzenią złożoną z tych dystrybucji na dla których
dla pewnego oraz jest wykładnikiem sprzężonym do Ponadto,
gdzie kres brany jest po wszystkich dla których można przedstawić w powyższej postaci.
Istnieje inny sposób charakteryzacji przestrzeni dla Przestrzeń można utożsamiać z uzupełnieniem przestrzeni
wyposażonej w normę
tzn.
gdzie jest wykładnikiem sprzężonym do
- Sobolev space (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-10-05].