Przestrzeń Sobolewa – przestrzeń Banacha funkcji będących elementami przestrzeni Lp, których słabe pochodne (ustalonego rzędu) istnieją i również należą do Lp[1]. Przestrzenie Sobolewa są stosowane w teorii równań różniczkowych cząstkowych i rachunku wariacyjnym[1].
Niech
i
będą ustalonymi liczbami naturalnymi,
będzie liczbą z przedziału
oraz
będzie otwartym podzbiorem
Przestrzenią Sobolewa
nazywa się przestrzeń wszystkich tych funkcji
dla których
gdzie
jest wielowskaźnikiem spełniającym warunek

oraz symbol
oznacza słabą pochodną funkcji
rzędu
Przestrzeń
jest przestrzenią Banacha z normą daną wzorem

w przypadku
oraz:

w przypadku

- Przestrzeń
jest przestrzenią Hilberta z iloczynem skalarnym danym wzorem

Przestrzeń sprzężona do przestrzeni Sobolewa
dla
jest izometrycznie izomorficzna z pewną podprzestrzenią przestrzeni dystrybucji na
(podprzestrzeń ta jest wyposażona w normę związaną z normą w przestrzeni Sobolewa – przestrzeń dystrybucji nie jest przestrzenią normowalną).
Niech
oznacza liczbę wszystkich wielowskaźników o długości (sumie) nie większej od
tzn.

oraz
Przestrzeń
jest przestrzenią Banacha z normą

Przestrzeń sprzężona
jest izometrycznie izomorficzna z przestrzenią złożoną z tych dystrybucji
na
dla których

dla pewnego
oraz
jest wykładnikiem sprzężonym do
Ponadto,

gdzie kres brany jest po wszystkich
dla których
można przedstawić w powyższej postaci.
Istnieje inny sposób charakteryzacji przestrzeni
dla
Przestrzeń
można utożsamiać z uzupełnieniem przestrzeni

wyposażonej w normę

tzn.

gdzie
jest wykładnikiem sprzężonym do
Sobolev space (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-10-05].