Psałteria w Poznaniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Psałteria

nr rej. A-176 z 26.02.1931[1]
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Adres	ul.Ostrów Tumski
Typ budynku	mieszkalny
Styl architektoniczny	gotyk
Inwestor	Jan Lubrański
Ukończenie budowy	ok. 1518
Zniszczono	1945
Odbudowano	1948
Położenie na mapie Poznania Psałteria
Położenie na mapie Polski Psałteria
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Psałteria
52°24′39,70″N 16°56′47,87″E/52,411028 16,946631
Multimedia w Wikimedia Commons

Psałteria w Poznaniu – późnogotycki budynek wzniesiony około 1518 na zlecenie biskupa poznańskiego Jana Lubrańskiego w Poznaniu. Poza zachodnią ścianą uszkodzoną podczas walk w 1945, a odbudowaną wraz ze znajdującym się nad nią dwuspadowym dachem w 1948, budynek jako jeden z nielicznych zabytków na Ostrowie Tumskim uniknął poważniejszych zniszczeń.

Psałteria to trzykondygnacyjny budynek mieszkalny przeznaczony dla kolegium dwunastu psałterzystów utworzonego w 1512 (również z inicjatywy bp. J. Lubrańskiego). Ich zadaniem było codzienne odprawienie mszy wotywnej o Krzyżu Św. i co tydzień dwóch mszy (w intencji fundatora budynku)^[2] w poznańskiej katedrze i śpiewanie przez całą noc psalmów (dwóch psałterzystów zmieniało się co godzinę).

Na szczycie psałterii znajdują się blendy zamknięte łękiem w kształcie oślego grzbietu. Na wschodniej ścianie herb fundatora - Godziemba. Budynek wchodzi w skład zabytków i atrakcji trasy turystycznej Traktu Królewsko-Cesarskiego^[3].