Ptoza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Opadnięcie powieki

ptosis
Klasyfikacje
ICD-10	H02.4

Ptoza (łac. ptosis) – opadnięcie powieki, objaw porażenia mięśni powieki oka. Schorzenie to jest wadą rozwojową spotykaną najczęściej u dzieci, występującą często rodzinnie. Objawia się jedno lub obustronnym opadnięciem powiek i częściowym przysłonięciem gałki ocznej. Istnieje również rzadziej spotykana nabyta forma choroby. Ptoza jest także jednym z objawów zespołu Hornera i miastenii.

Wada ta może być całkowicie lub częściowo skorygowana chirurgicznie poprzez wzmocnienie mięśni, bądź przy pomocy specjalnych okularów z przesłoną na zdrowe oko, która zmusza chore oko do większej pracy i wzmocnienia mięśni.

Pseudoptoza (łac. pseudoptosis) – schorzenie przypominające ptozę jednak o etiologii innej niż porażenie mięśnia unoszącego powiekę górną.

Pseudoptoza statyczna – spowodowana obniżeniem kostnego przyczepu więzadła bocznego powiek do dołu (np. przy złamaniu jarzmowo-oczodołowym) z następowym zwężeniem szpary powiekowej i pogłębieniem fałdu powiekowego^[1].

Zobacz hasło ptoza w Wikisłowniku

• Porażenie nerwu okoruchowego

• Artykuł z eMedicine (ang.)