Skorupa (anatomia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przekrój czołowy przez mózgowie na wysokości spoidła przedniego, zaznaczono skorupę

Skorupa, łupina[1] (łac. putamen, ang. putamen) – część mózgowia, tworząca boczną część jądra soczewkowatego. Leży pomiędzy blaszką rdzenną boczną, a torebką zewnętrzną. Razem z jądrem ogoniastym tworzy prążkowie. Nazwa ta pochodzi od prążków istoty szarej, która występuje pomiędzy skorupą a jądrem ogoniastym. Połączona jest drogami ruchowymi i czuciowymi zstępującymi z jąder śródblaszkowych wzgórza i istoty czarnej, sama wysyła drogi wstępujące do kory przedruchowej i dodatkowych pól ruchowych (SMA) pośrednio przez gałkę bladą i wzgórze.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zygmunt Urbanowicz, Współczesne mianownictwo anatomiczne, Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2002, s. 341, ISBN 83-88063-91-X.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • A. Bochenek, M. Reicher: Anatomia człowieka. T. IV. Warszawa: PZWL, 1981, s. 382. ISBN 83-200-0368-7.