Rhythm and blues – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy stylu muzycznego. Zobacz też: Rythm and Blues – polski zespół rockowy.

Rhythm and blues (RnB; R'n'B)

Pochodzenie	jazz blues gospel
Czas i miejsce powstania	Stany Zjednoczone
Instrumenty	gitara gitara basowa harmonijka saksofon perkusja pianino organy keyboard, instrumenty dęte, wokal, chórki
Największa popularność	lata 40.–60. XX wieku
Gatunki pokrewne	hip-hop rap rock and roll soul dancehall funk ska reggae
Podgatunki
Doo wop, Contemporary R&B, Smooth R&B
Multimedia w Wikimedia Commons

Rhythm and blues, w skrócie R&B (również R'n'B) – gatunek muzyki rozrywkowej wywodzący się z jazzu, bluesa i pieśni religijnych^[1]. Był jednym z najważniejszych protoplastów rock and rolla, a później nowoczesnego soulu^[2].

Gatunek został ukształtowany z elementów jazzu, bluesa i pieśni religijnych^[1]. Stosowane instrumentarium było ubogie^[1]. Uległ komercjalizacji w latach 30. XX wieku^[1], kiedy artyści big bandowi zaczęli tworzyć bardziej wyrazistą muzykę taneczną (z użyciem m.in. gitary basowej i riffów), określaną jako jump blues^[2]. Po zakończeniu II wojny światowej styl był na tyle charakterystyczny, że 17 czerwca 1949 w Stanach Zjednoczonych oficjalnie powstała lista przebojów w kategorii rhythm and blues^[3] (wcześniej stosowano nazwę race music)^[2]. Według LeRoi Jonesa do lat 50. XX wieku była to muzyka tworzona przez i dla amerykańskich czarnoskórych^[4]. Gatunek rhythm and blues rzadko grały stacje radiowe białych^[2]. Niektóre utwory były odrzucane ze względu na silne konotacje seksualne (np. Work With Me Annie Hanka Ballarda, Baby Let Me Bang Your Box The Penguins^[2] czy Come Prince'a^{[potrzebny przypis]}). Później elementy gatunku rhythm and blues zaczęły przenikać się wzajemnie z powstającym rock and rollem^[2][4]. W 1958 aż 90% utworów na liście przebojów gatunku rhythm and blues znajdowało się również na listach przebojów muzyki popularnej^[4].

W latach 60. i 70. XX wieku rhythm and blues inspirował właśnie powstający rock^[2]. Artyści rockowi czerpali z oryginalnego materiału bluesowego lub wykorzystywali jego stylistykę, przy użyciu nowoczesnych środków technicznych (gitary elektryczne, wzmacniacze)^[1]. Przykładami mogą być The Kinks, The Rolling Stones, The Animals, The Pretty Things, Them^[1][2], Jimi Hendrix^[5].

Rhythm and blues jest m.in. samodzielną kategorią nagród Grammy, a stylistyka jest obecna w licznych gatunkach muzycznych (disco, funk, rap i soul)^[2]. Współczesny rhythm and blues jest kombinacją elementów występujących w soulu, popie oraz hip hopie. Dla odróżnienia stosowane bywa określenie contemporary R&B.