Rów Krzeszowicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rów Krzeszowicki

Megaregion	Pozaalpejska Europa Środkowa
Prowincja	Wyżyny Polskie
Podprowincja	Wyżyna Śląsko-Krakowska
Makroregion	Wyżyna Krakowsko-Częstochowska
Mezoregion	Rów Krzeszowicki

Rów Krzeszowicki (341.33) – mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, o przebiegu równoleżnikowym pomiędzy Krakowem a Trzebinią. Stanowi część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, sąsiadując z Wyżyną Olkuską na północy i z Garbem Tenczyńskim na południu. Długość ponad 30 km, szerokość do kilku kilometrów, powierzchnia 225 km²^[1]. Dno Rowu Krzeszowickiego położone jest na wysokości 220–310 m n.p.m.^[2]

Rów Krzeszowicki jest trzeciorzędowym zapadliskiem tektonicznym, wypełnionym osadami mioceńskimi, przykrytymi piaskami i glinami czwartorzędowymi. Dnem Rowu płynie Rudawa^[1], w część środkowej rzeka płynie pod nazwą Krzeszówka a w części początkowej pod nazwą Dulówka. Zachodnią część Rowu odwadnia rzeka Chechło, wypływająca na torfowiskach Puszczy Dulowskiej^[2].

Obszar wykorzystywany rolniczo. Większe miejscowości: Trzebinia, Młoszowa, Dulowa, Wola Filipowska, Krzeszowice, Zabierzów i Rudawa^[2].

Rów Krzeszowicki odwiecznie był wykorzystywany jako komunikacyjne połączenie Śląska z Krakowem^[1]. Przebiega nim linia kolejowa 133 (Kraków – Katowice), droga krajowa 79 i autostrada A4^[2].

Rów Krzeszowicki i Garb Tenczyński (na horyzoncie). Widok ze skał Doliny Będkowskiej