Raúl Ramírez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Raúl Ramírez
ilustracja
Państwo

 Meksyk

Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1953
Ensenada

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1973

Zakończenie kariery

1983

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

18

Najwyżej w rankingu

4 (7 listopada 1976)

Roland Garros

SF (1976, 1977)

Wimbledon

SF (1976)

US Open

QF (1978)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

60

Najwyżej w rankingu

1 (12 kwietnia 1976)

Roland Garros

W (1975, 1977)

Wimbledon

W (1976)

US Open

F (1977)

Raúl Ramírez (ur. 20 czerwca 1953 w Ensenadzie) – meksykański tenisista, zwycięzca French Open 1975 i 1977 oraz US Open 1976 w grze podwójnej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, lider rankingu ATP deblistów.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zawodowym tenisistą Ramírez był w latach 1973–1983. W tym czasie zdobył osiemnaście tytułów singlowych i sześćdziesiąt deblowych o randze ATP World Tour. Osiągnął także dwadzieścia finałów w grze pojedynczej i czterdzieści jeden w grze podwójnej. Meksykanin triumfował w trzech imprezach Wielkiego Szlema w konkurencji gry podwójnej, French Open 1975 i 1977 oraz Wimbledonie 1976. Zwycięstwa te odniósł w parze z Brianem Gottfriedem. Wspólnie z Gottfriedem zagrał też w czterech przegranych finałach wielkoszlemowych. Ramírez startował także w grze mieszanej i najdalej awansował do finału podczas Wimbledonu 1973 partnerując Janet Newberry.

W latach 1971–1985 reprezentował Meksyk w Pucharze Davisa, notując bilans trzydziestu sześciu zwycięstw i trzynastu porażek.

W rankingu gry pojedynczej Ramírez najwyżej był na 4. miejscu (7 listopada 1976), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (12 kwietnia 1976). Na szycie listy deblistów był po raz ostatni w lipcu 1977, a łącznie zajmował tę pozycję przez sześćdziesiąt dwa tygodnie.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (3–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 15 czerwca 1975 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Brian Gottfried Australia John Alexander
Australia Phil Dent
6:2, 2:6, 6:2, 6:4
Finalista 1. 14 czerwca 1976 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Brian Gottfried Stany Zjednoczone Fred McNair
Stany Zjednoczone Sherwood Stewart
6:7, 3:6, 1:6
Zwycięzca 2. 15 czerwca 1975 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Brian Gottfried Australia Ross Case
Australia Geoff Masters
3:6, 6:3, 8:6, 2:6, 7:5
Zwycięzca 3. 5 czerwca 1977 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Brian Gottfried Polska Wojciech Fibak
Czechosłowacja Jan Kodeš
7:6, 4:6, 6:3, 6:4
Finalista 2. 11 września 1977 US Open, Forest Hills Ceglana Stany Zjednoczone Brian Gottfried Bob Hewitt
Frew McMillan
4:6, 0:6
Finalista 3. 7 lipca 1979 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Brian Gottfried Stany Zjednoczone Peter Fleming
Stany Zjednoczone John McEnroe
6:4, 4:6, 2:6, 2:6
Finalista 4. 8 czerwca 1980 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Brian Gottfried Stany Zjednoczone Victor Amaya
Stany Zjednoczone Hank Pfister
6:1, 4:6, 4:6, 3:6

Gra mieszana (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 8 lipca 1973 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Janet Newberry Stany Zjednoczone Billie Jean King
Australia Owen Davidson
3:6, 2:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]