Rada Ochrony Pracy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia | 1981 |
Przewodniczący | |
Adres | |
ul. Wiejska 4/6/8 00-902 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°13′31″N 21°01′41″E/52,225278 21,028056 |
Rada Ochrony Pracy − organ opiniotwórczy i nadzoru nad warunkami pracy i działalnością Państwowej Inspekcji Pracy.
Utworzona na mocy nieobowiązującej już ustawy z dnia 6 marca 1981 roku o Państwowej Inspekcji Pracy[1]. Od 1990 roku działa przy Sejmie RP[2]. W skład Rady wchodzi 30 członków, których powołuje Marszałek Sejmu spośród posłów, senatorów i kandydatów zgłoszonych przez Prezesa Rady Ministrów oraz przez reprezentatywne organizacje związkowe i organizacje pracodawców, a także przez inne organizacje społeczne zajmujące się problematyką ochrony pracy. Do Rady powołuje się także ekspertów i przedstawicieli nauki[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ustawa z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 1981 r. nr 6, poz. 23)
- ↑ Ustawa z dnia 29 maja 1989 r. o przekazaniu dotychczasowych kompetencji Rady Państwa Prezydentowi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i innym organom państwowym (Dz.U. z 1989 r. nr 34, poz. 178)
- ↑ Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2024 r. poz. 1712)