Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni 1974 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Inauguracja | |
---|---|
Zakończenie | |
Mistrzowie | |
Kierowcy | |
Zespoły | |
Poprzedni sezon • Następny sezon |
Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni 1974 kolejny sezon serii rajdowej Rajdowego Pucharu Pokoju i Przyjaźni (CoPaF) rozgrywanej w krajach socjalistycznych w roku 1974. Sezon ten składał się z sześciu rajdów i rozpoczął się 13 marca, a zakończył 23 września, zwycięzcą został Polak Maciej Stawowiak, zespołowo wygrała drużyna Bułgaria.
Kalendarz[1]
[edytuj | edytuj kod]Runda | Data | Nazwa rajdu | Baza rajdu | Nawierzchnia | Zwycięzca | Wyniki |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 19-22 marca | 14. Rajd Pneumant | Berlin | Mieszana | Horst Niebergall | Wyniki |
2 | 20-23 czerwca | 5. Rajd Złote Piaski | Mieszana | Attila Ferjáncz | Wyniki | |
3 | 12-14 lipca | 34. Rajd Polski | Kraków | Mieszana | Błażej Krupa[a] | Wyniki |
4 | 2-4 sierpnia | 10. Rajd Dunaju | Budapest-Bukareszt | Mieszana | Dorin Motoc[b] | Wyniki |
5 | 30-31 sierpnia | 13. Rajd Taurus | Nyíregyháza | Mieszana | Vladimír Hubáček[c] | Wyniki |
6 | 19-23 września | 6. Rajd Tatr | Poprad | Asfalt | Vladimír Hubáček | Wyniki |
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 34. Rajdu Polski był Austriak Klaus Russling, Błażej Krupa w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 10. Rajdu Dunaju był Niemiec Walter Röhrl, Dorin Motoc w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 13. Rajd Taurus był Austriak Franz Wittmann sen., Vladimír Hubáček w klasyfikacji generalnej zajął trzecie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
Klasyfikacja kierowców[1]
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Kierowca | PNE | BUL | POL | DUN | TAU | TAT | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Maciej Stawowiak | 4 | 5 | 4 | 3 | 2 | NU | 111 |
2 | Yordan Toplodolski | NU | NU | 7 | 2 | 6 | 9 | 80 |
3 | Ilija Czubrikow | NU | 2 | 2 | - | NU | 2 | 72 |
4 | Horst Niebergall | 1 | - | 8 | - | - | NU | 60 |
5 | Egon Culmbacher | 3 | 12 | 10 | - | - | NU | 52 |
6 | Vladimír Hubáček | - | - | - | - | 1 | 1 | 50 |
7 | Marin Velev | - | 7 | NU | - | 11 | 13 | 49 |
8 | Radoslav Petkov | 49 | 11 | 19 | - | 23 | 4 | 47 |
9 | Attila Ferjáncz | - | 1 | 5 | - | NU | - | 46 |
10 | Krzysztof Komornicki | - | NU | 3 | - | 3 | - | 46 |
Klasyfikacja zespołowa[2]
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Zespół | Punkty |
---|---|---|
1 | Bułgaria |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b CoPaF 1974. www.ewrc-results.com. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).
- ↑ W imię pokoju i przyjaźni. WRC magazyn rajdowy nr 78, marzec 2008. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).