Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni 1978 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Inauguracja | |
---|---|
Zakończenie | |
Mistrzowie | |
Kierowcy | |
Zespoły | |
Poprzedni sezon • Następny sezon |
Rajdowy Puchar Pokoju i Przyjaźni 1978 kolejny sezon serii rajdowej Rajdowego Pucharu Pokoju i Przyjaźni (CoPaF) rozgrywanej w krajach socjalistycznych w roku 1978. Sezon ten składał się z siedmiu rajdów i rozpoczął się 30 marca, a zakończył 19 grudnia, zwycięzcą został Czechosłowak Jiří Šedivý, zespołowo wygrała drużyna ZSRR.
Kalendarz[1]
[edytuj | edytuj kod]Runda | Data | Nazwa rajdu | Baza rajdu | Nawierzchnia | Zwycięzca | Wyniki |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 30 marca-1 kwietnia | 18. Rajd Pneumant | Berlin | Mieszana | Yakov Agishev | Wyniki |
2 | 26-28 maja | 10. Rajd Volán | Győr | Szuter | Andris Reimanis[a] | Wyniki |
3 | 11-13 czerwca | 9. Rajd Złote Piaski | Asfalt | Václav Blahna[b] | Wyniki | |
4 | 6-9 lipca | 38. Rajd Polski | Wrocław | Mieszana | Václav Blahna[c] | Wyniki |
5 | 28-30 lipca | 13. Rajd Dunaju | Turnu Severin | Mieszana | Vlastimil Havel[d] | Wyniki |
6 | 16-17 września | 10. Rajd Tatr | Poprad | Mieszana | Andris Reimanis | Wyniki |
7 | 12-19 grudnia | 7. Rajd Russkaya Zima | Mieszana | Konstantin Antropov | Wyniki |
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 10. Rajdu Volán był Węgier Attila Ferjáncz, Andris Reimanis w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 9. Rajdu Złote Piaski był Austriak Franz Wittmann sen., Vlastimil Havel w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 38. Rajdu Polski był Hiszpan Antonio Zanini, Václav Blahna w klasyfikacji generalnej zajął czwarte miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 13. Rajdu Dunaju był Austriak Franz Wittmann sen., Vlastimil Havel w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację CoPaF
Klasyfikacja kierowców[1]
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Kierowca | PNE | VOL | BUL | POL | DUN | TAT | RUS | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Jiří Šedivý | NU | 4 | 3 | 4 | 4 | NU | 11 | 200 |
2 | Bogdan Wozowicz[2] | 3 | 28 | 3 | 6 | NU | 16 | 171 | |
3 | Antonín Císař | 2 | 6 | NU | 5 | NU | 17 | 153 | |
4 | Václav Blahna | 1 | 1 | 1 | NU | 150 | |||
5 | Georgi Petrow | 27 | 10 | 13 | 8 | NU | 20 | 147 | |
6 | Andris Reimanis | 1 | 6 | NU | 1 | 139 | |||
7 | Svatopluk Kvaizar | 2 | 2 | 3 | NU | 135 | |||
8 | Andrzej Radecki | 19 | 11 | 11 | 4 | 135 | |||
9 | Jaroslav Mahr | 7 | 7 | 6 | NU | NU | 33 | 127 | |
10 | Heiki Ohu | 3 | NU | 7 | NU | 2 | 127 |
Klasyfikacja zespołowa[3]
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Zespół | Punkty |
---|---|---|
1 | ZSRR |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b CoPaF 1978. www.ewrc-results.com. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).
- ↑ Rajd Wisły bez braci Wozowiczów. www.kwa-kwa.pl Motor 42/1979. [dostęp 2019-09-23]. (pol.).
- ↑ W imię pokoju i przyjaźni. WRC magazyn rajdowy nr 78, marzec 2008. [dostęp 2020-01-09]. (pol.).