Koralówka blada – Wikipedia, wolna encyklopedia

Koralówka blada
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

siatkoblaszkowce

Rodzina

siatkoblaszkowate

Rodzaj

koralówka

Gatunek

koralówka blada

Nazwa systematyczna
Ramaria pallida (Schaeff.) Ricken
Vadem. Pilzfr.: 263 (1920)

Koralówka blada (Ramaria pallida (Schaeff.) Ricken) – gatunek grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji: Ramaria, Gomphaceae, Gomphales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisany został w 1774 r. przez Schaeffera jako Clavaria pallida, do rodzaju Ramaria przeniósł go Adalbert Ricken w 1920 r.[1]

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako gałęziak bladawy[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Owocnik

Młode owocniki kalafiorowate, starsze krzaczkowate, o wysokości 8–18 cm i średnicy 5–18 cm. Posiadają podstawę o grubości do 4 cm, która rozgałęzia się kilkakrotnie na coraz cieńsze gałązki. Rozgałęzienia mają kształt litery V, a gałązki zazwyczaj są pomarszczone. Początkowo owocniki są jasnoróżowe, potem mięsnopłowe, w końcu przyjmują kolor kawy z mlekiem i mają na powierzchni brązowe cętkowania. Podstawa jest jaśniejsza; początkowo biaława, później kremowa, końcówki gałązek mają barwę od różowofioletowej do czerwonej[3].

Miąższ

Miękki, kruchy i biały. Po uszkodzeniu nie zmienia barwy. Smak gorzkawy, zapach nieco podobny do zapachu maggi[3].

Cechy mikroskopowe

Strzępki w tramie trzonu mają średnicę do 20 μm, ściany o grubości do 1μm i bardzo delikatnie rzeźbione, są bezbarwne, splątane i posiadają sprzążki na przegrodach. Strzępki w tramie górnych gałązek mają szerokość do 15 μm, posiadają sprzążki, są szkliste, cienkościenne, równoległe. Subhymenium jest rozległe, a jego strzępki są mocno splątane. Hymenium gęste. Podstawki mają rozmiar 60–80 × 9–12 μm, są zgrubiałe, ze sprzążkami, w młodości mają jednorodną zawartość, później ich zawartość staje się pęcherzykowata (kroplista). Posiadają 2 lub 4 mniej lub bardziej proste sterygmy. Obficie występują bazydiole. Zarodniki o rozmiarach 8,3-12,2 × 5,0–6,1 μm, jajowate i spłaszczone. Mają ściany o grubości 0,3 μm. Na powierzchni posiadają kilka brodawek i urzeźbienie w postaci meandrujących grzbietów[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Występuje tylko w Europie[5]. W Polsce jest dość rzadki, w piśmiennictwie mykologicznym do 2003 r. podano tylko 4 jego stanowiska[2].

Rośnie zwykle w lasach liściastych, pod bukami, rzadziej w świerkowych lub sosnowych, przeważnie w regionach górskich[6].

Grzyb mikoryzowy[2]. Grzyb trujący. Nie należy do szczególnie niebezpiecznych, ale po spożyciu w większej ilości powoduje biegunkę[6].

Gatunki podobne

[edytuj | edytuj kod]

Poza koralówką czerwonowierzchołkową (Ramaria botrytis) można także znaleźć stare okazy bardzo podobnej i trującej koralówki strojnej (Ramaria formosa) W bukowych lasach występuje bardziej ochrowa koralówka żółta (Ramaria flava) nigdy niemająca odgałęzień o liliowo zabarwionych szczytach[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  2. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  3. a b Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  4. Mycobank. Ramaria pallida. [dostęp 2015-12-28].
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2014-08-23].
  6. a b c Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 192. ISBN 83-7319-976-4.