Raphael Patai – Wikipedia, wolna encyklopedia

Raphael Patai
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1910
Budapeszt, Węgry

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1996
Tucson, Arizona, Stany Zjednoczone

Narodowość

węgierska

Język

hebrajski, węgierski, angielski

Alma Mater

Uniwersytet w Budapeszcie

Odznaczenia
Nagroda Bialika

Raphael Patai (hebr. רפאל פטאי; ur. 22 listopada 1910 w Budapeszcie, zm. 20 lipca 1996 w Tucson[1]), urodzony jako Ervin György Patai – węgiersko-żydowski etnograf, historyk, orientalista i antropolog[2].

Badacz antropologii żydowskiej i arabskiej. Koncentrował się na rozwoju kultury starożytnych Hebrajczyków i Izraelitów, historii i kulturze Żydów oraz na antropologii Bliskiego Wschodu. Jest autorem setek prac naukowych i kilkudziesięciu książek[2].

Działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Profesor wizytujący na wielu uniwersytetach, m.in. Columbia, University of Pennsylvania, New York University, Princeton oraz Ohio State. Profesor antropologii w Dropsie College (1948–1957) i na Fairleigh Dickinson University (od 1966 do emerytury). Na prośbę ONZ kierował projektem badań nad Syrią, Libanem i Jordanią dla organizacji Human Relations Area Files (1955–1956). Założyciel Palestyńskiego Instytutu Folkloru i Etnologii (1944) i następnie dyrektor ds. badań. Dyrektor naukowy programu studiów nad folklorem żydowskim w Gerard Behar Center. Stypendysta Viking Fund for Anthropological Research[2].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniony Nagrodą Bialika wspólnie z Moshe Zvi Segal w kategorii myśl żydowska (1936)[3].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Prace zbiorowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Raphael Patai, Emanuel S. Goldsmith: Events and Movements in Modern Judaism. New York: Paragon House, 1995.
  • József Patai, Raphael Patai: Souls and Secrets: Hasidic stories. Northvale, N.J.: J. Aronson, 1995.
  • Erich Brauer, Raphael Patai: The Jews of Kurdistan. Detroit: Wayne State University Press, 1993.
  • Ignác Goldziher, Raphael Patai: Ignaz Goldziher and his Oriental diary: A translation and psychological portrait. Detroit: Wayne State University Press, 1987.
  • Robert Graves, Raphael Patai: Hebrew myths: The book of Genesis. New York: Greenwich House, 1983.
  • Raphael Patai, Eugene Rosow, Vivian Kleiman: The vanished worlds of Jewry. London and New York: Weidenfeld and Nicolson, 1981.
  • Raphael Patai, Jennifer Patai: The Myth of the Jewish race. New York: Scribner, 1975.
  • Raphael Patai, Francis Lee Utley, Dov Noy: Studies in Biblical and Jewish folklore. New York: Haskell House Publishers, 1973.

Prace zbiorowe – dostępne w języku polskim

[edytuj | edytuj kod]

Prace własne

[edytuj | edytuj kod]
  • Arab Folktales from Palestine and Israel. Detroit: Wayne State University Press, 1998.
  • The Children of Noah: Jewish seafaring in ancient times. Princeton: N.J.: Princeton University Press, 1998.
  • Jadåid al-Islām: The Jewish „new Muslims” of Meshhed. Detroit: Wayne State University Press, 1997.
  • The Jewish Mind. Detroit: Wayne State University Press, 1996.
  • The Jews of Hungary: History, culture, psychology. Detroit: Wayne State University Press, 1996.
  • The Jewish Alchemists: A history and source book. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1994.
  • Thinkers and teachers of modern Judaism. New York, N.Y.: Paragon House, 1994. (with Emanuel S. Goldsmith)
  • The Hebrew Goddess. Wyd. 3. Detroit, Mich.: Wayne State University Press, 1990.
  • The Myth of the Jewish Race. Detroit: Wayne State University Press, 1989. (with Jennifer Patai)
  • Gates to the Old City: A book of Jewish legends. Northvale, N.J.: J. Aronson, 1988.
  • Apprentice in Budapest: Memories of a world that is no more. Salt Lake City: University of Utah Press, 1988.
  • Nahum Goldmann: His missions to the Gentiles. University, Alabama: University of Alabama Press, 1987.
  • The Seed of Abraham: Jews and Arabs in contact and conflict. Wyd. 1. Salt Lake and New York: Scribner and UUP, 1987.
  • The Kingdom of Jordan. Westport, Conn.: Greenwood Press, 1984.
  • The Arab Mind. New York: Scribner with introduction by Norvell de Atkine, Hatherleigh Press, 2002.
  • On Jewish folklore. Detroit: Wayne State University Press, 1983.
  • Gates to the Old City: A book of Jewish legends. New York and Detroit: Avon and Wayne State University Press, 1981.
  • The Messiah texts. New York and Detroit: Avon and Wayne State University Press, 1979.
  • Jordan, Lebanon, and Syria: An annotated bibliography. Westport, Conn: Greenwood Press, 1973.
  • Tents of Jacob: The Diaspora, Yesterday and Today. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice Hall, 1971.
  • Encyclopedia of Zionism and Israel. New York: Herzl Press, 1971.
  • Essays in Zionist history and thought. New York: Herzl Press, 1971.
  • The Hebrew goddess. New York: KTAV Publishing House, 1968. Przedruk ze wstępem autorstwa Merlin Stone
  • Golden River to Golden Road: Society, culture, and change in the Middle East. Wyd. 2. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1967.
  • Women in the modern world. New York: Free Press, 1967.
  • Sex and the Family in the Bible and the Middle East. Garden City, N.Y: Doubleday, 1959.
  • The Kingdom of Jordan. Princeton: Princeton University Press, 1958.
  • Man and Temple in Ancient Jewish Myth and Ritual. New York: Nelson, 1947.

Autobiografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Raphael Patai: Journeyman in Jerusalem: Memories and Letters 1933-1947. Lanham, MD: Lexington Books, 2000.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Dan Ben-Amos. Obituary: Raphael Patai (1910-1996). „The Journal of American Folklore”. 110 (437), s. 314–316, 1997. (ang.). 
  2. ↑ a b c Prace oraz korespondencja Raphaela Pataia, Nowojorska Biblioteka Publiczna. [dostęp 2016-08-23]. (ang.).
  3. ↑ Raphael Patai, Encyclopedia of Jewish Folklore and Traditions. [dostęp 2016-08-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Raphael_Patai&oldid=66147532”