Repecko – Wikipedia, wolna encyklopedia
Część Tarnowskich Gór | |
Repecko – widok ul. Wodnej w kierunku północnym | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
Dzielnica | |
Data założenia | |
W granicach Tarnowskich Gór | 22 maja 1975[2] |
SIMC | 0943990 |
Strefa numeracyjna | (+48) 32 |
Kod pocztowy | 42-609 |
Tablice rejestracyjne | STA |
Położenie na mapie Tarnowskich Gór | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego | |
50°28′07″N 18°49′36″E/50,468722 18,826639 |
Repecko[3][4][5][6] (urzędowo: Repeckie[7]; niem. Repetzko[8]) – miejscowość, stanowiąca część miasta Tarnowskie Góry[7], zlokalizowana na terenie dzielnicy Sowice, nad rzeką Stołą.
Obecność człowieka w dolinie Stoły, w tym na terenie współczesnego Repecka, sięga już czasów prehistorycznych. W neolicie na tym obszarze istniała osada ludności kultury ceramiki sznurowej, a w okresie kultury łużyckiej – kolejne trzy osady, po których znaleziono liczne pozostałości. Badania archeologiczne w Repecku prowadzone były głównie w latach 30. XX wieku. Na terenie tym nie nastąpiła ciągłość osadnicza; Repecko powstało najprawdopodobniej dopiero w XIX wieku jako osiedle samorodne lub jako osada przyfolwarczna. Jego mieszkańcy zajmowali się głównie rolnictwem, a od końca XVIII wieku pracowali również w przemyśle. Historycznie oraz administracyjnie Repecko przynależało do gminy Opatowice, od 1945 do 1975 roku było częścią Strzybnicy, którą to następnie przyłączono do Tarnowskich Gór, zaś Repecko zostało częścią dzielnicy Sowice.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ze względu na korzystne warunki naturalne (położenie w dolinie rzeki Stoły, bliskość lasów) tereny obecnego Repecka już w mezolicie (środkowa epoka kamienna) przyciągały ludność zbieracko-łowiecką[9]. W neolicie istniała na terenie tej miejscowości osada ludności kultury ceramiki sznurowej, której głównym zajęciem była uprawa roli, hodowla zwierząt, wyrabianie prostych narzędzi i tkactwo. W okresie kultury łużyckiej na obszarze ok. 1 km² w pobliżu Repecka oraz Rybnej-Kolonii i Kolonii Piasecznej Małej istniały trzy osady, po których odkryto wyroby z brązu i żelaza oraz ślady zabudowy (chaty słupowe)[10].
W latach 30. XX wieku pod kierownictwem prof. Józefa Kostrzewskiego przeprowadzono liczne prace archeologiczne w dolinie Stoły, m.in. w Piasecznej, Kolonii Piasecznej Małej, Rybnej-Kolonii, Puferkach, Sowicach oraz w Repecku[1]. W tej ostatniej miejscowości odnaleziono liczne wiórki, grociki, skrobacze, odłupki i fragmenty naczyń zdobionych ornamentem sznurowym, czterościennego toporka oraz płyt do polerowania z okresu mezolitu i neolitu[11]. Znalezione m.in. w Repecku narzędzia krzemienne i ceramika są najstarszymi dowodami obecności ludzi w rejonie tarnogórskim[9].
Pomimo obecności człowieka w okolicach Repecka już w czasach prehistorycznych, na terenie tym nie nastąpiła ciągłość osadnicza[1]. Nieprawdziwe okazały się stwierdzenia tarnogórskiego kronikarza Jana Nowaka z 1927 roku[12], powielone przez dr Danutę Molendę w 1969 roku[13], o rzekomej XIII-wiecznej działalności w Opatowicach i Repecku zakonu cystersów[1]. Repecko nie jest też wymienione w dokumencie z 15 kwietnia 1415 roku, w którym biskup krakowski Wojciech Jastrzębiec erygował parafię św. Marcina w Tarnowicach (Starych)[1]. O miejscowości milczą również księgi tejże parafii z XVIII wieku oraz z lat 1822 i 1828. Nie wspomina o niej również Ephraim Ludwig Gottfried Abt w swoim skrupulatnie opracowanym memoriale Geschichte des Bley und Silber-Bergbaues um Tarnowitz und Beuthen in Oberschlesien von 1528 an, bis zum Verfall und bis zur Wiederaufnahme im 1784 wydanym w Breslau w 1791 roku (wyd. polskie: „Memoriał w sprawie kopalnictwa rud ołowiu i srebra na Górnym Śląsku”, Katowice, Wydawnictwo „Śląsk”, 1957)[1].
Miejscowość powstała prawdopodobnie dopiero w XIX wieku jako osiedle samorodne. Najwcześniej pojawia się pod nazwą Repetzki na będącej litografią mapie powiatu bytomskiego datowanej na lata 1825–1835. Przysiółek ten stopniowo przekształcił się w wieś przydrożną obejmującą kilka domostw przy drodze łączącej Strzybnicę z Puferkami (obecna ul. Grzybowa). Istnieje również możliwość, że osada powstała przy założonym tu w XIX wieku folwarku, który w 1864 roku liczył 300 morgów gruntów ornych i wraz z majątkiem w Opatowicach należał do majoratu z Tarnowic[14]. Większość mieszkańców osady zajmowała się rolnictwem (np. pracując w folwarku), a od końca XVIII wieku również przemysłem (pracując m.in. w nowo wybudowanej hucie Fryderyk w nieodległej Piasecznej)[15].
Wierni z Repecka początkowo przynależeli do oddalonej o ok. 4 km parafii św. Marcina w Tarnowicach (Starych), a dopiero od 1945 roku do parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Sowicach[15].
Historycznie oraz administracyjnie Repecko wraz z północno-zachodnią częścią sąsiednich Puferek należało do gminy Opatowice (niem. Gemeinde Oppatowitz)[16][12]. W latach 1945–1954 Repecko było częścią gminy, w latach 1954–1958 – gromady, w latach 1958–1966 – osiedla, a w latach 1967–1975 – miasta Strzybnica, które w 1975 roku przyłączono do Tarnowskich Gór, a Repecko oraz cały obszar Puferek stały się częścią dzielnicy Sowice[2].
W listopadzie 2011 roku nad rzeką Stołą w Repecku oddano do użytku Centralną Oczyszczalnię Ścieków (COŚ). Powstała ona w ramach pierwszego etapu projektu budowy w Tarnowskich Górach systemu wodno-kanalizacyjnego[17].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]W Repecku znajduje się jeden obiekt wpisany do rejestru zabytków województwa śląskiego – zabytek archeologiczny w postaci osad: mezolitycznej, kultury łużyckiej (VB-HC) i kultury przeworskiej w rejonie ul. Grzybowej (AZP 94-46, nr 3; nr rej. C/1331/85)[18][19] .
Pozostałe zabytki archeologiczne na terenie miejscowości figurują w gminnej ewidencji zabytków miasta Tarnowskie Góry[18][19] :
- 3 osady: mezolityczna, kultury ceramiki sznurowej i łużyckiej-epoki brązu – AZP 94-46, nr 5 o współrzędnych 50°28′08″N, 18°49′26″E,
- ślad osadnictwa z epoki kamiennej i 2 osady: kultury łużyckiej i kultury przeworskiej – AZP 94-46, nr 6 o współrzędnych 50°28′06″N, 18°49′26″E,
- 3 osady: z mezolitu, neolitu i epoki brązu-okresu halsztackiego – AZP 94-46, nr 7 o współrzędnych 50°28′03″N, 18°49′32″E (na terenie COŚ),
- osada z epoki brązu/okresu halsztackiego oraz ślad osadnictwa z wczesnego średniowiecza – AZP 94-46, nr 8 o współrzędnych 50°28′01″N, 18°49′41″E (na terenie COŚ),
- 2 ślady osadnictwa: z epoki kamiennej i wczesnego średniowiecza oraz osada z okresu halsztackiego – AZP 94-46, nr 9 o współrzędnych 50°27′57″N, 18°49′51″E (na terenie COŚ).
Ponadto przy ul. Wodnej, w pobliżu rzeki Stoły, stoi zabytkowa kaplica św. Jana Nepomucena z II połowy XIX wieku[19][20]. Budynek wzniesiony jest na rzucie zbliżonym do kwadratu, kryty dwuspadowym dachem. W ścianie frontowej znajduje się obszerne łukowate wejście obwiedzione listwą wałkową, zamknięte drewnianą furtką. Fasada budynku zwieńczona jest falistą attyką z metalowym krzyżem oraz z prostokątną wnęką z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej, w ścianach bocznych znajdują się z kolei wąskie okna zwieńczone łukowatymi gzymsami[20]. Wnętrze obiektu sklepione jest kolebkowo, zaś podłoga wyłożona jest ceramicznymi płytkami. Pod ścianą tylną stoi murowana mensa ołtarzowa w formie kielicha, a na niej ustawiona jest figura patrona kaplicy[20].
Komunikacja
[edytuj | edytuj kod]Dojazd do Repecka od strony Puferek i Sowic (od wschodu) oraz Strzybnicy (od zachodu) umożliwia ul. Grzybowa (stanowiąca fragment drogi powiatowej klasy Z nr 3290S[21]), natomiast od strony centrum i Opatowic (od południa) prowadzi ul. Wodna (droga gminna klasy L nr 270 364 S[22]).
Publiczny transport zbiorowy zapewnia Zarząd Transportu Metropolitalnego organizujący przewozy autobusowe na liniach 189, 671 i 736[23]. Autobusy zatrzymują się na przystanku o nazwie Repecko[23].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Wroński 1986 ↓, s. 47.
- ↑ a b Dz.U. z 1975 r. nr 15, poz. 88.
- ↑ Nowak 1927 ↓, s. 232, 242.
- ↑ Wroński 1986 ↓, s. 46–49.
- ↑ Drabina 2000 ↓, s. 9–21.
- ↑ Wroński 1998 ↓, s. 61–78.
- ↑ a b Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 października 2019 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2019 r. poz. 2360).
- ↑ Tarnowitzer Kreiskalender für das Jahr 1916 ↓, s. VI.
- ↑ a b Wroński 1986 ↓, s. 46.
- ↑ Wroński 1986 ↓, s. 46–47.
- ↑ Drabina 2000 ↓, s. 11.
- ↑ a b Nowak 1927 ↓, s. 242.
- ↑ Molenda 1969 ↓, s. 58.
- ↑ Wroński 1986 ↓, s. 47–48.
- ↑ a b Wroński 1986 ↓, s. 48.
- ↑ Tarnowitzer Kreiskalender für das Jahr 1916 ↓, s. VI–VII.
- ↑ Redakcja, W Tarnowskich Górach oddano do użytku Centralną Oczyszczalnię Ścieków [online], Dziennik Zachodni, 28 listopada 2011 [dostęp 2023-02-11] (pol.).
- ↑ a b Drabina 2000 ↓, s. 14.
- ↑ a b c Gminna Ewidencja Zabytków ↓.
- ↑ a b c Jacek Kuczowic: Kapliczka domkowa Tarnowskie Góry-Repecko, ul. Wodna. [w:] przydrozne.eu – katalog kapliczek i krzyży województwa śląskiego [on-line]. [dostęp 2023-02-11]. (pol.).
- ↑ BIP – Zarząd Dróg Powiatowych w Tarnowskich Górach: Aktualny wykaz dróg powiatowych. 2020-09-09. [dostęp 2021-01-27]. (pol.).
- ↑ BIP – Miejski Zarząd Ulic i Mostów w Tarnowskich Górach: Wykaz publicznych dróg gminnych w Tarnowskich Górach. 2021-10-25. [dostęp 2021-11-12]. (pol.).
- ↑ a b Lista przystanków: Tarnowskie Góry. [w:] Zarząd Transportu Metropolitalnego [on-line]. [dostęp 2019-03-15]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Drabina: Okręg tarnogórski przed założeniem miasta. W: praca zbiorowa pod red. Jana Drabiny: Historia Tarnowskich Gór. Tarnowskie Góry: Muzeum w Tarnowskich Górach, 2000. ISBN 83-911508-3-6.
- Gminna Ewidencja Zabytków. BIP – Urząd Miejski w Tarnowskich Górach, 2021-06-01. [dostęp 2023-02-10]. (pol.).
- Danuta Molenda: Ziemie powiatu tarnogórskiego w epoce feudalnej. W: praca zbiorowa pod red. Henryka Rechowicza: Tarnowskie Góry. Zarys rozwoju powiatu. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk”, 1969.
- Jan Nowak: Kronika Miasta i Powiatu Tarnowskie Góry: najstarsze dzieje Śląska i ziemi Bytomsko-Tarnogórskiej: dzieje pierwszego górnictwa w Polsce. Tarnowskie Góry: Księgarnia Polska Jana Nowaka, 1927. ISBN 978-83-934107-9-8.
- Marek Wroński. Uwagi o osadnictwie Repecka. „Zeszyty Tarnogórskie”. 2, 1986. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. ISSN 0860-3693. (pol.).
- Marek Wroński , Z problematyki osadniczej Sowic, [w:] Marek Wroński, Tadeusz B. Hadaś (red.), „...miánowano á záśię Sowice od sowiego wołánia”? Z dziejów osady, kościoła oraz szkoły w 60 rocznicę jej powstania, „Zeszyty Tarnogórskie”, 35, Tarnowskie Góry: Instytut Tarnogórski, 1998, ISBN 83-87470-09-0, ISSN 0860-3693, OCLC 749800602 .
- Der Landbote. Tarnowitzer Kreiskalender für das Jahr 1916, Kattowitz: Druck und Verlag von Gebrüder Böhm, 1915 [dostęp 2023-02-10] (niem.).