Rita Marko – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 czerwca 2018 |
Członek Biura Politycznego | |
Okres | od czerwiec 1956 |
Przynależność polityczna | |
Minister gospodarki | |
Okres | od 5 lipca 1950 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Zgromadzenia Ludowego | |
Okres | od 14 listopada 1956 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Rita Marko (ur. 17 lutego 1920 we wsi Dishnica k. Korczy, zm. 15 czerwca 2018 w Tiranie) – albański polityk pochodzenia macedońskiego lub wołoskiego[1], członek Biura Politycznego Albańskiej Partii Pracy w latach 1956-1990.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem pasterza Sterjo i Parasqevi[2]. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej i pracował jako pomocnik w warsztacie szewskim[3]. W 1936 wziął udział w strajku w Korczy, zorganizowanym przez organizację związkową Puna (Praca). W 1942 związał się w Korczy z Komunistyczną Partią Albanii i zaangażował się w działalność ruchu oporu[1]. W 1945 awansował na stanowisko komisarza politycznego VIII Brygady ANW w stopniu majora[3].
W latach 1949–1950 pełnił funkcję sekretarza komitetu okręgowego Albańskiej Partii Pracy w Korczy. W lipcu 1950 objął stanowisko ministra przemysłu, które pełnił do marca 1951[1]. W 1952 został członkiem Komitetu Centralnego Albańskiej Partii Pracy, a w 1956 znalazł się w składzie jej Biura Politycznego. W 1950 zdobył mandat do Zgromadzenia Ludowego[4]. W latach 1956–1958 sprawował funkcję przewodniczącego prezydium parlamentu, a w latach 1958-1976 wiceprzewodniczącego[1]. W latach 1970–1982 kierował albańskimi związkami zawodowymi[1].
Aresztowany 4 grudnia 1991[2]. 2 lipca 1994 został skazany przez Sąd Okręgowy w Tiranie na karę 8 lat więzienia za nadużycia władzy[1]. W lipcu 1995 opuścił więzienie[5]. W 1996 ponownie stanął przed sądem oskarżony o zbrodnie przeciwko ludzkości, więzienie opuścił rok później[3]. W grudniu 2015, wraz z innymi funkcjonariuszami państwa komunistycznego został pozbawiony odznaczeń, które mu wcześniej przyznano[6].
Zmarł 15 czerwca 2018 w Tiranie[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 297. ISBN 978-1-78076-431-3.
- ↑ a b Afrim Imaj , Gjyqi i Ramiz Alisë dhe byroistëve: Ja pse u dënuan liderët komunistë = 2022-08-23 [online], zemrashqiptare.net, 2009 (alb.).
- ↑ a b c Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 175.
- ↑ Ligjvenesit Shqiptare. parlament.al, 2016. [dostęp 2017-02-02]. (alb.).
- ↑ a b Vdes në moshën 98-vjeçare krahu i djathtë i Enver Hoxhës. albeu.com, 2018-06-15. [dostęp 2018-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-22)]. (alb.).
- ↑ Nga Nexhmija te Lenka Çuko ja komunistet qe do tu hiqen dekoratat = 2021-01-21 [online], panorama.com.al, 2015 (alb.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 297. ISBN 978-1-78076-431-3.
- Rita Marko: Si u takova me Qemal Stafën dhe kur e dëgjova për herë të parë emrin e Enver Hoxhës. radiokosovaelire.com, 12 lipca 2018. [dostęp 2018-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-20)]. (alb.).