Robin Szolkowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robin Szolkowy
Ilustracja
Robin Szolkowy i Alona Sawczenko (2014)
Reprezentacja

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1979
Greifswald

Wzrost

175 cm

Konkurencja

Pary sportowe

Partner sportowy

Alona Sawczenko
Claudia Rauschenbach
Johanna Otto

Trener

Ingo Steuer

Klub

Chemnitzer EC

Zakończenie kariery

27 marca 2014

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

227,03
Finał Grand Prix 2013

Program krótki

79,64
Igrzyska olimpijskie 2014

Program dowolny

147,57
Finał Grand Prix 2013

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
brąz Soczi 2014 pary sportowe
brąz Vancouver 2010 pary sportowe
Mistrzostwa świata
złoto Saitama 2014 pary sportowe
złoto Nicea 2012 pary sportowe
złoto Moskwa 2011 pary sportowe
złoto Los Angeles 2009 pary sportowe
złoto Göteborg 2008 pary sportowe
srebro London 2013 pary sportowe
srebro Turyn 2010 pary sportowe
brąz Tokio 2007 pary sportowe
Mistrzostwa Europy
złoto Berno 2011 pary sportowe
złoto Helsinki 2009 pary sportowe
złoto Zagrzeb 2008 pary sportowe
złoto Warszawa 2007 pary sportowe
srebro Zagrzeb 2013 pary sportowe
srebro Tallinn 2010 pary sportowe
srebro Lyon 2006 pary sportowe
Finał Grand Prix
złoto Fukuoka 2013 pary sportowe
złoto Quebec 2011 pary sportowe
złoto Pekin 2010 pary sportowe
złoto Turyn 2007 pary sportowe
srebro Petersburg 2006 pary sportowe
brąz Tokio 2009 pary sportowe
brąz Goyang 2008 pary sportowe
brąz Tokio 2005 pary sportowe

Robin Szolkowy (ur. 14 lipca 1979 w Greifswaldzie) – niemiecki łyżwiarz figurowy, startujący w parach sportowych. Dwukrotny brązowy medalista olimpijski z Vancouver (2010 i Soczi (2014), 5-krotny mistrz świata (2008, 2009, 2011, 2012, 2014), 4-krotny mistrz Europy (2007–2011), 4-krotny zwycięzca finału Grand Prix (2008, 2011, 2012, 2014) oraz 9-krotny mistrz Niemiec. Po zakończeniu kariery 27 marca 2014 roku został trenerem łyżwiarstwa.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Szolkowy urodził się w Greifswaldzie, Okręg Rostock w NRD.

W wieku 4 lat Szolkowy wraz z matką przeprowadził się do Erfurtu, gdzie zaczął trenować łyżwiarstwo figurowe. Jego pierwszą partnerką była Johanna Otto. Kolejną jego partnerką była Claudia Rauschenbach, z którą w 2001 zdobył mistrzostwo Niemiec. Gdy Rauschenbach zakończyła karierę, Szolkowy nie mógł znaleźć partnerki. W końcu w 2003 zaczął jeździć wraz z Aloną Sawczenko. Przeprowadził się do Chemnitz i był reprezentantem klubu Chemnitzer EC. Ich trenerem stał się Ingo Steuer. W 2004 Szolkowy i Sawczenko zdobyli mistrzostwo Niemiec. Po otrzymaniu niemieckiego obywatelstwa przez Alionę para mogła reprezentować Niemcy w Igrzyskach Olimpijskich w 2006. Na Mistrzostwach Europy w 2006 para zdobyła srebrny medal, a 3 kolejnych Mistrzostwach Europy w 2007, 2008 i 2009 -złote. Na Mistrzostwach Europy w 2010 para zdobyła swój drugi srebrny medal. W 2007 na Mistrzostwach Świata w Tokio zdobyli brąz, by w Göteborgu i Los Angeles nie mieć sobie równych. W 2011 roku wywalczył ponownie złoty medal mistrzostw świata, tym razem było to w Moskwie, a rok później w Nicei wywalczył kolejne złoto. w Igrzyskach Olimpijskich w 2010 roku zdobył w parze sportowej brązowy medal olimpijski.

Po zakończeniu kariery sportowej w 2014 roku został trenerem w sztabie szkoleniowym Niny Mozer prowadząc m.in. rosyjską parę Jewgienija Tarasowa / Władimir Morozow[1][2]. W 2016 przeniósł się do Meilen w Szwajcarii[1], a następnie wiosną 2019 roku do Irvine[3]. W 2015 roku został prezesem swojego byłego klubu łyżwiarskiego w Chemnitz oraz został koordynatorem projektu szkoleniowego łyżwiarstwa figurowego dla młodzieży dla Niemieckiego Związku Łyżwiarskiego[2]. Następnie wspólnie z żoną zaczęli prowadzić programy szkoleniowe z zakresu rozwoju osobistego, łyżwiarstwa figurowego i fitnessu[1].

W 2014 roku poślubił Austriaczkę Romy Born. 14 września 2015 roku na świat przyszedł ich syn Henry[1][2].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Z Aloną Sawczenko

[edytuj | edytuj kod]
Zawody 03–04 04–05 05–06 06–07 07–08 08–09 09–10 10–11 11–12 12–13 13–14
Międzynarodowe[4]
Igrzyska olimpijskie 6 3 3
Mistrzostwa świata 6 6 3 1 1 2 1 1 2 1
Mistrzostwa Europy 4 2 1 1 1 2 1 WD 2 WD
GP Finał Grand Prix 3 2 1 3 3 1 1 1
GP Cup of China 3 1
GP NHK Trophy 2 1 3
GP Cup of Russia 3 1 2 1 1
GP Skate America 1 1 1
GP Skate Canada International 1 1 1 1
GP Trophée Eric Bompard 1 3 1 WD
Nebelhorn Trophy 3 1 1 1 1
Memoriał Ondreja Nepeli 1
NRW Trophy 1
Krajowe[4]
Mistrzostwa Niemiec 1 1 1 1 1 1 1 1

Z Claudią Rauschenbach

[edytuj | edytuj kod]
Zawody 97–98 98–99 99–00 00–01
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
Mistrzostwa świata juniorów 10 9
JGP w Holandii 4
JGP w Niemczech 8 6
JGP w Polsce 7
JGP w Szwecji 5
JGP na Węgrzech 6
Krajowe
Mistrzostwa Niemiec 4 J 1 J 1 J 1

Z Johanną Otto

[edytuj | edytuj kod]
Zawody 96–97
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe
Mistrzostwa świata juniorów 13
Blue Swords 10 J
International St. Gervais 7 J

Programy

[edytuj | edytuj kod]

Alona Sawczenko / Robin Szolkowy

Program krótki Różowa Pantera (ZIO 2014)
Program krótki Anioły i Demony (Rostelecom Cup 2011)
Program dowolny Out of Africa (ME 2010)
Program krótki Send in the Clowns (SCI 2009)
Sezon Program krótki (SP) Program dowolny (FS) Pokazy mistrzów
2013–14
[5]



2012–13
[6]
  • Flamenco Bolero – Gustavo Montesano
    choreografia: Ingo Steuer
2011–12
[7]
  • Hungriges Herz – Scala & Kolacny Brothers
    choreografia: Ingo Steuer

  • Autumn Moon on a Calm Lake – Lang Lang
    choreografia: Ingo Steuer

  • Diversity – Emily Bear
    choreografia: Ingo Steuer

  • If You Don't Know Me by Now – Mick Hucknall
    choreografia: Ingo Steuer
2010–11
[8]
  • Korobiejniki – Bond
    choreografia: Ingo Steuer


2009–10
[9]




2008–09
[10]


2007–08
[11]



2006–07
[12]

2005–06
[13]

2004–05
[14]
  • Isolde – Rondo Veneziano, oryg. Maurice Luttikkus
    choreografia: Ingo Steuer

Rekordy świata

[edytuj | edytuj kod]

Do sezonu 2017/2018

Data Punkty Zawody Uwagi
Rekordy w nocie łącznej[15]
28 kwietnia 2011 217,85 Mistrzostwa świata 2011 W parze z Sawczenko.
21 listopada 2009 206,71 Skate Canada International 2009 W parze z Sawczenko.
Rekordy w programie krótkim[16]
14 lutego 2014 75,96 Igrzyska olimpijskie 2014 W parze z Sawczenko.
14 grudnia 2007 72,14 Finał Grand Prix 2008 W parze z Sawczenko.
Rekordy w programie dowolnym[17]
28 kwietnia 2011 144,87 Mistrzostwa świata 2011 W parze z Sawczenko.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Just Move. justmovegmbh.de. [dostęp 2020-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)]. (ang.).
  2. a b c Marion Tetzner: Szolkowy will zurück in die Erfolgsspur. mdr.de, 2015-09-16. [dostęp 2020-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)]. (niem.).
  3. Dwukrotny medalista IO bez środków do życia. sport.onet.pl, 2020-05-10. [dostęp 2020-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)]. (pol.).
  4. a b Competition Results – Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY. ISU. [dostęp 2018-06-29]. (ang.).
  5. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2013/2014. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-14)]. (ang.).
  6. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2012/2013. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-21)]. (ang.).
  7. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2011/2012. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)]. (ang.).
  8. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2010/2011. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-15)]. (ang.).
  9. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2009/2010. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-10)]. (ang.).
  10. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2008/2009. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-09)]. (ang.).
  11. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2007/2008. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-14)]. (ang.).
  12. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2006/2007. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-07)]. (ang.).
  13. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2005/2006. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-30)]. (ang.).
  14. Aljona SAVCHENKO / Robin SZOLKOWY: 2004/2005. ISU. [dostęp 2020-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-07-28)]. (ang.).
  15. Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Pairs – Total Score. ISU, 2018-03-22. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  16. Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Pairs – Short Program Score. ISU, 2018-03-22. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  17. Progression of Highest Score (Historic Record achieved before 2018/2019 season) – Pairs – Free Skating Score. ISU, 2018-03-22. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]