Rok smoka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rok smoka
Year of the Dragon
Gatunek

kryminał, film sensacyjny

Rok produkcji

1985

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

mandaryński, angielski, kantoński, polski

Czas trwania

134 minuty

Reżyseria

Michael Cimino

Scenariusz

Oliver Stone,
Michael Cimino

Główne role

Mickey Rourke,
John Lone

Muzyka

David Mansfield

Zdjęcia

Alex Thomson

Scenografia

Wolf Kroeger

Kostiumy

Marietta Ciriello

Montaż

Noëlle Boisson,
Françoise Bonnot

Produkcja

Dino De Laurentiis

Wytwórnia

Dino De Laurentiis Company
Metro-Goldwyn-Mayer

Dystrybucja

MGM/UA Entertainment Company

Nagrody
2 nominacje do Złotych Globów,
5 nominacji do Złotych Malin

Rok smoka (tytuł oryg. Year of the Dragon) – amerykański film kryminalny z 1985 roku w reżyserii Michaela Cimino, powstały na podstawie powieści Roberta Daleya.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Pomysł na film wywiedziono z książki Roberta Daleya, byłego paryskiego korespondenta New York Timesa, który powrócił do Stanów Zjednoczonych w 1964 i został mianowany tzw. przedstawicielem komisarza policji (ang. deputy comissioner). Daley utrzymywał w swej książce, że chińskiej mafii należy się obawiać znacznie bardziej niż szeroko znanej, włoskiej[1].

W nowojorskim Chinatown, dochodzi do serii brutalnych morderstw. Jedną z ofiar jest szef lokalnej mafii Jackie Wong. Wyjaśnieniem zabójstw zajmuje się wzorowy policjant Stanley White (Mickey Rourke), weteran wojny wietnamskiej, z pochodzenia Polak, nienawidzący żółtej rasy, jednak potrafiący dostrzec trud i ofiarność żółtych obywateli USA, budujących w przeszłości potęgę kraju, np. linie kolejowe. Sprzeczności tkwiące w głównym bohaterze wskazują na utożsamienie go z samym reżyserem[2].

Główne role

[edytuj | edytuj kod]

Recenzje

[edytuj | edytuj kod]

Film jest próba zmierzenia się z moralnymi i historycznymi sprzecznościami, jakie występują w społeczeństwie amerykańskim. Film, pozornie rodzajowy (nostalgiczne Chinatown, w większości sztucznie stworzone w atelier), charakteryzuje się znacznie poszerzoną konwencją, większą dynamiką i narracyjnym zamętem, niż inne dzieła tego gatunku. Krytyk Richard Combs stwierdził, że obraz złożony jest ze scen zbyt imponujących jak na zwykły film policyjny, a każda z nich jest również miniaturowym, odrębnym filmikiem, skoncentrowaną energią i konfliktem w kapsułce. Cimino próbuje tu znacząco rozbudować gatunek, tak jak czynił to we Wrotach niebios. Według krytyka był to pierwszy film z nurtu "rambowskiego", ujmujący rozdarcie bohatera w sposób intelektualny[2].

Francuski krytyk, François Guérif, stwierdził, że "rozpalona" kreacja Mickeya Rourke'a sprawia, iż aktor ten zapisuje się w filmie, ze względu na natchnioną moc swojej gry, jako prawdziwy spadkobierca Marlona Brando. Istota ukazanego w filmie rozdarcia i chaosu jako metafory Ameryki łączy dzieło Cimino z Ojcem Chrzestnym Coppoli. Polski bohater, protagonista reżysera, nie czuł się nigdy w USA zasymilowany, a pobyt w Wietnamie służy mu jedynie jako usprawiedliwienie szaleństwa i przemocy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b François Guérif, Porządek i chaos, w: Film na Świecie, nr 347-348/1987, s. 143-144, przedruk z: Monthly Film Bulletin, 1/1986
  2. a b Richard Combs, Rok smoka, w: Film na Świecie, nr 347-348/1987, s. 140-142, przedruk z: Monthly Film Bulletin, 1/1986

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]