Ropiwakaina – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2009-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ropiwakaina

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) (S)-N-(2,6-dimetylofenylo)-1-propylopiperydyno-2-karboksyamid
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C17H26N2O
Masa molowa	274,40 g/mol
Wygląd	biały lub białawy proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	84057-95-4 98717-15-8 (·HCl) 132112-35-7 (·H 2O·HCl)
PubChem	175805
DrugBank	DB00296
SMILES CCCN1CCCCC1C(=O)NC2=C(C=CC=C2C)C
InChI InChI=1S/C17H26N2O/c1-4-11-19-12-6-5-10-15(19)17(20)18-16-13(2)8-7-9-14(16)3/h7-9,15H,4-6,10-12H2,1-3H3,(H,18,20)/t15-/m0/s1 InChIKey ZKMNUMMKYBVTFN-HNNXBMFYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie 53,8 mg/ml[2] Temperatura topnienia 144–146 °C[1] logP 2,90[2] Zasadowość (pKb) pKBH+ 8,07[2]
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[1] Niebezpieczeństwo Zwroty H H336, H370 Zwroty P P260, P264, P271, P304+P340+P312, P308+P311, P403+P233 Temperatura zapłonu niepalna[1] Numer RTECS TM3507425
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N01BB09
Farmakokinetyka Biodostępność 87–98% (zewnątrzoponowo) Okres półtrwania 1,6–6 h (w zależności od drogi podania) Metabolizm wątroba Wydalanie nerki 86%
Multimedia w Wikimedia Commons

Ropiwakaina – organiczny związek chemiczny, środek znieczulenia miejscowego o długim działaniu, słabo rozpuszczalny w tłuszczach.

Zwiększa potencjał progowy błon komórkowych komórek nerwowych i w ten sposób blokuje przewodzenie potencjału czynnościowego.

Blokady nerwów obwodowych i blokady zewnątrzoponowe (w pojedynczych wstrzyknięciach lub we wlewie ciągłym) w celu wywołania znieczulenia do zabiegów operacyjnych chirurgicznych i ginekologicznych (w tym wykonania cięcia cesarskiego) oraz w celu zwalczanie ostrego bólu.

Występują bardzo rzadko, o ile nie dojdzie do przedawkowanie lub niezamierzonego podania do naczynia krwionośnego. Najczęściej związane są z występującymi podczas blokady zmianami i ze stanem ogólnym pacjenta. Należą do nich: obniżenie ciśnienia tętniczego, nudności, bradykardia, wymioty, parastezje, zwiększenie ciepłoty ciała, ból głowy, zatrzymanie moczu, stany lękowe.

W 2023 roku dopuszczone do obrotu w Polsce były dwa preparaty proste w postaci chlorowodorku ropiwakainy: Ropimol i Ropivacaine BioQ^[3].