Rosa Ponselle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rosa Ponselle
Ilustracja
Rosa Ponselle (1918)
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1897
Meriden

Data i miejsce śmierci

25 maja 1981
Baltimore

Przyczyna śmierci

zawał mięśnia sercowego[1]

Typ głosu

sopran dramatyczny

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka

Rosa Ponselle, właśc. Rose Melba Ponzillo (ur. 22 stycznia 1897 w Meriden, zm. 25 maja 1981 w Baltimore) – amerykańska śpiewaczka (sopran dramatyczny).

Talent śpiewaczy wykazywała od najmłodszych lat; uczyła się śpiewu u Williama Hornera, który poprosił Enrico Caruso o przesłuchanie jej. Debiutowała w 1918 w Metropolitan Opera jako Leonora w Mocy przeznaczenia ( La forza del destino) Verdiego, u boku Caruso. Odniosła tak olbrzymi sukces, że przez blisko 20 lat była solistką tego teatru. W Europie wystąpiła tylko kilka razy, w Covent Garden (1928–1932) i we Florencji (1933). W 1937 wyszła za mąż i wycofała się ze sceny operowej. W 1957 dokonała nagrań pieśni i arii operowych dla firmy Victor.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Allen Hughes: ROSA PONSELLE, DRAMATIC SOPRANO DIES. „The New York Times”, 1981-05-26. [dostęp 2021-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]