Rozrost – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rozrost, hiperplazja (łac. hyperplasia) – pojęcie z zakresu patomorfologii oznaczające powiększenie tkanki lub narządu na skutek zwiększenia liczby komórek[1][2]. Może występować jako zmiana patologiczna, np. rozrost gruczołu krokowego (prostaty), nadmierny rozrost błony śluzowej trzonu macicy w przypadku niedoboru progesteronu lub nadmiaru estrogenów, rozrost tkanki łącznej (bliznowiec), rozrost naskórka spowodowany przewlekłym podrażnieniem (modzel, nagniotek), rozrost naskórka spowodowany zakażeniem wirusowym (brodawka); albo fizjologiczna, np. rozrost nabłonka gruczołowatego sutka w okresie pokwitania i w ciąży, rozrost błony śluzowej trzonu macicy spowodowany stymulacją estrogenami, czy rozrost kompensacyjny wątroby po częściowym jej usunięciu[2]. Rozrost często współistnieje z przerostem (powiększeniem poszczególnych komórek)[2]. Zaliczany jest w patomorfologii do zmian postępowych (procesów adaptacyjnych)[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Janusz Groniowski, Stefan Kruś (red.): Podstawy patomorfologii. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. II. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1991, s. 159-160. ISBN 83-200-1566-9.
- ↑ a b c d Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała, Patologia znaczy słowo o chorobie. Tom I. Patologia ogólna, Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2003, s. 22–25, ISBN 83-88857-65-7 .