Rubén Darío – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rubén Darío

Rubén Darío
Imię i nazwisko	Félix Rubén García Sarmiento
Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1867 Metapa, Nikaragua
Data i miejsce śmierci	6 lutego 1916 León
Narodowość	nikaraguańska
Język	hiszpański
Dziedzina sztuki	poezja, proza
Epoka	modernizm
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Rubén Darío, właśc. Félix Rubén García Sarmiento (ur. 18 stycznia 1867 w Metapie w departamencie Matagalpa, zm. 6 lutego 1916 w León) – nikaraguański pisarz tworzący w języku hiszpańskim, dziennikarz i dyplomata. Był ojcem modernizmu w literaturze iberoamerykańskiej. Nawiązywał do parnasizmu oraz symbolizmu.

Urodził się w rodzinie o korzeniach hiszpańsko-indiańsko-afrykańskich. Gdy miał szesnaście lat zwrócił na siebie uwagę pisanymi wierszami. W 1888 roku zdobył nagrodę w konkursie poetyckim w Chile. W tym samym czasie wydał modernistyczny tomik wierszy o tytule Azul. Publikacja Prosas Profanas wydana w 1896 roku w której zebrano jego utwory uznana została za szczytowe osiągnięcie modernizmu. Utrzymywał się z pisania, wykładów i sprawowania urzędu konsula. Zmarł w 1916 roku León w Nikaragui^[1].

Poezja:

• Abrojos, 1887
• Rimas, 1887
• Azul..., 1888
• Primeras notas, [Epístolas y poemas, 1885], 1888
• Prosas profanas y otros poemas, 1896
• Cantos de vida y esperanza. Los cisnes y otros poemas, 1905
• Oda a Mitre, 1906
• El canto errante, 1907
• Poema del otoño y otros poemas, 1910
• Canto a la Argentina y otros poemas, 1914
• Lira póstuma, 1919

Proza:

• Los raros, 1905.
• España contemporánea, 1901
• Peregrinaciones, 1901
• La caravana pasa, 1902
• Tierras solares, 1904
• Opiniones, 1906
• El viaje a Nicaragua e Intermezzo tropical, 1909
• Letras, 1911
• Todo al vuelo, 1912
• La vida de Rubén Darío escrita por él mismo, 1913
• La isla de oro, 1915
• Historia de mis libros, 1916
• Prosa dispersa, 1919

• Helen Bailey, Abraham Nasatir: Dzieje Ameryki Łacińskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969. OCLC 749777867.