Rudolf VII (margrabia Badenii) – Wikipedia, wolna encyklopedia
margrabia Badenii (z bratem Bernardem I) | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka | Matylda ze Sponheim-Starkenburg |
Rudolf VII (zm. 13 stycznia 1391 r.) – margrabia Badenii od 1372 r. z rodu Zähringen (wraz z bratem Bernardem I).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Rudolf był najstarszym synem margrabiego Badenii Rudolfa VI i Matyldy, córki Jana III Ślepego, hrabiego Sponheim-Starkenburg. W 1372 r. wraz z młodszym bratem Bernardem I odziedziczył Badenię. Początkowo rządzili wspólnie, podziału ojcowizny dokonali dopiero w 1388 r. Drogą zakupu powiększał rozmiar księstwa. Brał też udział w konfliktach zbrojnych: po stronie hrabiego Wirtembergii Eberharda II uczestniczył w bitwie pod Döffingen w 1388 r., a następnie wspierał palatyna reńskiego Ruprechta I przeciwko Strasburgowi.
Po bezpotomnej śmierci Rudolfa, jego ziemie przypadły jego bratu Bernardowi.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Albert Krieger: Rudolf. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 29. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1889, s. 523–525.
- Rudolf VI. Markgraf v.Baden. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2017-06-17].
Kontrola autorytatywna (osoba):