Ruszenice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ruszenice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

opoczyński

Gmina

Żarnów

Liczba ludności (2021)

80[2]

Strefa numeracyjna

44

Kod pocztowy

26-330[3]

Tablice rejestracyjne

EOP

SIMC

0558044[4]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ruszenice”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Ruszenice”
Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego
Mapa konturowa powiatu opoczyńskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ruszenice”
Położenie na mapie gminy Żarnów
Mapa konturowa gminy Żarnów, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Ruszenice”
Ziemia51°13′35″N 20°04′18″E/51,226389 20,071667[1]

Ruszenicewieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów[4][5].

W skład sołectwa Ruszenice wchodzi także wieś Ruszenice-Kolonia[6].

Integralne części wsi Ruszenice[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0558050 Pod Lasem część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego. W 1784 roku miejscowość administracyjnie należała do powiatu opoczyńskiego w województwie sandomierskim i była własnością stolnika Radzianowskiego. Prawdopodobnie chodzi o N. Radziątkowskiego, stolnika smoleńskiego.

Ruszenice są obecnie niewielką miejscowością położoną nieopodal rzeki Czarnej. Pierwotnie nosiła nazwę „Ruschinicze”. W tej wsi mieszka 101 osób, a w Ruszenicach-Kolonii 33 osoby. To wieś o bogatej historii, sięgającej średniowiecza. Dziesięcinę opłacano kanonii kurzelowskiej. Wieś należała do Jadwigi z Ruschinicz, a później też do rodzin Giżyckich, Drzewieckich, Russińskich vel Russieńskich.

16 września 1655 roku pod Żarnowem – w czasach „potopu” – doszło do wielkiej, walnej bitwy ze Szwedami, w której wojska polskie dowodzone przez króla Jana Kazimierza poniosły druzgocącą klęskę. Armią szwedzką dowodził król Karol X Gustaw. Resztki wojsk polskich uciekały na zachód, gdzie pod Ruszenicami doszło do zbrojnego starcia. W rejonie tej wsi ostatecznie rozproszono polskie oddziały pospolitego ruszenia, a Żarnów i okoliczne wsie spalono. Mieszkańców wymordowano, a to, co po nich pozostało rozgrabiono. Jedna z hipotez głosi, iż nazwa wsi Ruszenice może pochodzić od nazwy wojsk pospolitego ruszenia, ale jej nigdy nie potwierdzono.

W XIX wieku nastąpił we wsi rozwój zakładów przemysłowych. Istniała tutaj fryszerka o dwóch kuźnicach, produkująca wysoko gatunkową stal. Ponadto znajdował się tu młyn wodny i eksploatowano piaskowiec. W 1827 roku mieszkały w Ruszenicach 292 osoby, a w 1880 roku 296 osób.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Łukasza w Skórkowicach[7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 118646
  2. Wieś Ruszenice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1101 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Strona gminy, sołectwa
  7. Opis parafii na stronie diecezji

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Czaykowski Franciszek- Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784. Warszawa 2006.