Ruszenice – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | 80[2] |
Strefa numeracyjna | 44 |
Kod pocztowy | 26-330[3] |
Tablice rejestracyjne | EOP |
SIMC | 0558044[4] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego | |
Położenie na mapie gminy Żarnów | |
51°13′35″N 20°04′18″E/51,226389 20,071667[1] |
Ruszenice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów[4][5].
W skład sołectwa Ruszenice wchodzi także wieś Ruszenice-Kolonia[6].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0558050 | Pod Lasem | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego. W 1784 roku miejscowość administracyjnie należała do powiatu opoczyńskiego w województwie sandomierskim i była własnością stolnika Radzianowskiego. Prawdopodobnie chodzi o N. Radziątkowskiego, stolnika smoleńskiego.
Ruszenice są obecnie niewielką miejscowością położoną nieopodal rzeki Czarnej. Pierwotnie nosiła nazwę „Ruschinicze”. W tej wsi mieszka 101 osób, a w Ruszenicach-Kolonii 33 osoby. To wieś o bogatej historii, sięgającej średniowiecza. Dziesięcinę opłacano kanonii kurzelowskiej. Wieś należała do Jadwigi z Ruschinicz, a później też do rodzin Giżyckich, Drzewieckich, Russińskich vel Russieńskich.
16 września 1655 roku pod Żarnowem – w czasach „potopu” – doszło do wielkiej, walnej bitwy ze Szwedami, w której wojska polskie dowodzone przez króla Jana Kazimierza poniosły druzgocącą klęskę. Armią szwedzką dowodził król Karol X Gustaw. Resztki wojsk polskich uciekały na zachód, gdzie pod Ruszenicami doszło do zbrojnego starcia. W rejonie tej wsi ostatecznie rozproszono polskie oddziały pospolitego ruszenia, a Żarnów i okoliczne wsie spalono. Mieszkańców wymordowano, a to, co po nich pozostało rozgrabiono. Jedna z hipotez głosi, iż nazwa wsi Ruszenice może pochodzić od nazwy wojsk pospolitego ruszenia, ale jej nigdy nie potwierdzono.
W XIX wieku nastąpił we wsi rozwój zakładów przemysłowych. Istniała tutaj fryszerka o dwóch kuźnicach, produkująca wysoko gatunkową stal. Ponadto znajdował się tu młyn wodny i eksploatowano piaskowiec. W 1827 roku mieszkały w Ruszenicach 292 osoby, a w 1880 roku 296 osób.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Łukasza w Skórkowicach[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 118646
- ↑ Wieś Ruszenice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1101 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Czaykowski Franciszek- Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784. Warszawa 2006.