Rutka (rzeka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rutka
Kontynent

Europa

Państwo

 Rosja

Rzeka
Długość 153[1][2] km
Powierzchnia zlewni

1950[1][2] km²

Źródło
Współrzędne

57°06′47″N 46°42′39″E/57,113056 46,710833

Ujście
Recypient Wołga
Współrzędne

56°25′39″N 46°36′25″E/56,427500 46,606944

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Rutka (ros. Рутка, mar. Рӹде) – rzeka w europejskiej części Rosji, w obwodzie niżnonowogrodzkim i Mari El, lewy dopływ Wołgi. Ma 153 km długości[1][2].

Rutka swoje źródło bierze w północno-wschodniej części obwodu niżnonowogrodzkiego, niedaleko granicy z obwodem kirowskim i Mari El[3]. Z tego miejsca płynie w kierunku południowym i południowo-zachodnim.

Niedaleko miejscowości Staraja Rudka mija granicę z Mari El. Rzeka płynie tu w kierunku południowym i mija zalesione, słabo zaludnione tereny północnej części Mari El. Rutka kończy swój bieg w Zbiorniku Czeboksarskim na Wołdze.

Rutka jest zamarznieta średnio od przełomu listopada i grudnia do kwietnia. Popularna wśród żeglarzy i turystów[3][4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Artykuł Rutka w Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej (ros.)
  2. a b c Rutka w Katalogu Wód Państwowych w Federacji Rosyjskiej (ros.)
  3. a b Opis turystyczny Rutki (ros.)
  4. Opis Rutki na stronie miejscowości Staraja Rudka (ros.)