Rutka (rzeka) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | 153[1][2] km |
Powierzchnia zlewni | |
Źródło | |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Wołga |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Rosji |
Rutka (ros. Рутка, mar. Рӹде) – rzeka w europejskiej części Rosji, w obwodzie niżnonowogrodzkim i Mari El, lewy dopływ Wołgi. Ma 153 km długości[1][2].
Rutka swoje źródło bierze w północno-wschodniej części obwodu niżnonowogrodzkiego, niedaleko granicy z obwodem kirowskim i Mari El[3]. Z tego miejsca płynie w kierunku południowym i południowo-zachodnim.
Niedaleko miejscowości Staraja Rudka mija granicę z Mari El. Rzeka płynie tu w kierunku południowym i mija zalesione, słabo zaludnione tereny północnej części Mari El. Rutka kończy swój bieg w Zbiorniku Czeboksarskim na Wołdze.
Rutka jest zamarznieta średnio od przełomu listopada i grudnia do kwietnia. Popularna wśród żeglarzy i turystów[3][4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Artykuł Rutka w Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej (ros.)
- ↑ a b c Rutka w Katalogu Wód Państwowych w Federacji Rosyjskiej (ros.)
- ↑ a b Opis turystyczny Rutki (ros.)
- ↑ Opis Rutki na stronie miejscowości Staraja Rudka (ros.)