Zbiornik Rybiński – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zbiornik Rybiński w kwietniu | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Miejscowości nadbrzeżne | |
Morfometria | |
Powierzchnia | 4580 km² |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Objętość | 25,5 km³ |
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające | |
Rodzaj jeziora | zaporowe |
Położenie na mapie Rosji | |
Położenie na mapie obwodu jarosławskiego | |
58°23′35,0″N 38°22′03,6″E/58,393056 38,367667 |
Zbiornik Rybiński (ros. Рыбинское водохранилище, Rybinskoje wodochraniliszcze) – duże jezioro zaporowe w Rosji przy ujściu rzek Szeksna i Mołoga do Wołgi.
Budowa rybińskiego węzła energetycznego, dla którego utworzono Zbiornik Rybiński, rozpoczęła się w 1935 r. Oficjalne otwarcie nastąpiło 13 kwietnia 1941, ale napełnianie zbiornika trwało do 1947 r. W tym czasie zatopiono: 3645 km² lasów, 663 wioski i jedno miasto (Mołoga). Przesiedlono 130000 osób. Osobliwością zbiornika jest to, że przy niskim lustrze wody nad powierzchnię wody wynurzają się kopuły zatopionych cerkwi. Widoczne jest to zwłaszcza w okolicach dużej wsi Brejtowo oraz miasta Poszechonie.
Moc Rybińskiej Elektrowni Wodnej to 356,4 MW (stan na 2014)[1].
Na dużym półwyspie na północno-zachodnim brzegu zbiornika znajduje się Darwinowski Rezerwat Biosfery. Jednym z celów jego utworzenia było badanie wpływu zbiornika na florę i faunę[2].
Transport wodny
[edytuj | edytuj kod]Porty: Czerepowiec, Wiesiegonsk. Za pośrednictwem rzeki Szeksny, Zbiornik Rybiński połączony jest z Kanałem Wołżańsko-Bałtyckim.
Rybołówstwo
[edytuj | edytuj kod]Zasoby rybne zbiornika obejmują, między innymi, gatunki takie jak sterlet, kilka zwyczajna, sielawa europejska, peluga, stynka, szczupak, węgorz europejski, sum, miętus, głowacz białopłetwy, sandacz, koza[3].
Pływające wyspy
[edytuj | edytuj kod]Od północno-zachodnich brzegów Zbiornika Rybińskiego często odrywają się duże płyty torfu, porośnięte roślinnością, a nawet mniejszymi drzewami. Te mikrobiosystemy dryfują swobodnie po całym akwenie, stanowiąc z jednej strony atrakcję dla pasażerów statków wycieczkowych, z drugiej utrudniając nawigację na torze wodnym, wytyczonym z daleka od brzegów.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Zbiornik Rybiński w kwietniu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ История ГЭС. РусГидро. [dostęp 2018-05-12]. (ros.).
- ↑ Дарвинский государственный природный биосферный заповедник. Главная страница [online], www.darvinskiy.ru [dostęp 2022-01-30] .
- ↑ РЫБИНКА. РЫБИНКА • РЫБАЛКА С КЛУБОМ «ВИКТОРИЯ». [dostęp 2018-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-26)]. (ros.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rosyjska Atlantyda: Co znajduje się pod powierzchnią Zbiornika Rybińskiego. samara.orthodoxy.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-11)]. (po rosyjsku)
- internetowa strona monasteru Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Leuszynie, obecnie pogrążonego w wodach Zbiornika Rybińskiego (po rosyjsku)
- Szczegółowa mapa Zbiornika Rybińskiego